Zmień język 

::R5989 : strona 339::

„Ziemia zadrżała” – i upadła

„Błyskawice Jego oświecają okrąg świata, co widząc ziemia zadrżała” – Ps. 97:4

Boży święci Prorocy Starego i Nowego Testamentu ukazują nam wiele obrazów i wydarzeń, które mają miejsce teraz na świecie. Psalmista Dawid w swoich czasach, przyjmując proroczy punkt widzenia na przyszłość, oświadczył: „Pan króluje; wyskakuj ziemio, a wesel się mnóstwo wysep!” (Ps. 97:1). Jak wykazaliśmy w III tomie WYKŁADÓW PISMA ŚWIĘTEGO, w wykładzie 9, stało się to prawdą, gdy nasz Pan Jezus, powracając na ziemię, aby założyć swoje Królestwo, ujął je swą wielką mocą. Jednak, dopóki Jego Królestwo nie zostanie w pełni ustanowione na ziemi, Jego chwalebne panowanie nie będzie wyraźnie rozpoznane.

Prorok Dawid, mówiąc: „Obłok i ciemność około Niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy Jego. Ogień przed obliczem Jego idzie, a zapala wokoło nieprzyjaciół Jego”, jasno dowodzi, że proroctwo to odnosi się szczególnie do naszych czasów, od roku 1878, aż do zupełnego rozpoczęcia się Królestwa. Jak prawdziwe jest to, że chmury burzowe otaczają nas w tym dniu Królewskiej obecności wielkiego Przedstawiciela Jehowy, Wykonawcy Jego wielkich zamiarów! Codzienna ponura ciemność i zamieszanie pogłębiają się z każdej strony wokół tych, którzy nie rozpoznali zamiarów Jehowy.

„OGIEŃ PRZED OBLICZEM JEGO IDZIE”

Jeśli zapytamy, dlaczego ten dzień Jego obecności jest Czasem Ucisku narodów?, jawi się odpowiedź: ponieważ sprawiedliwość i sąd są mieszkaniem Jego Tronu, a On sądzi narody i waży je na szali. Sąd wykonywany jest według sznura, a sprawiedliwość według wagi (Iz. 28:17), aby wkrótce słuszne i sprawiedliwe zasady Jego Rządu mogły być zaprowadzone na całej ziemi. Nie tylko wszelka niesprawiedliwość będzie objawiona, ale „Ogień przed obliczem jego idzie, a zapala wokoło nieprzyjaciół jego” (Ps. 97:3). Wszyscy przeciwnicy Jego sprawiedliwych praw zostaną „odcięci”, „zniszczeni”, „spaleni”, „pożarci”, „ogniem […] gorliwości” Jego (Sof. 3:8).

To dzieło sądu i wynikający z niego czas ucisku jest koniecznym przygotowaniem do chwalebnego Królestwa Sprawiedliwości, które natychmiast nastąpi po nim, gdy wszyscy mądrze zostaną pokierowani przez Najwyższego i Świętego, który jest „zbyt mądry, aby błądzić, zbyt dobry, aby nie być łaskawym”. Prorok wzywa nas, abyśmy rozpoznali w nim obfitą przyczynę radości i szczęścia (zob. Ps. 96:9-13; Ps. 98:1-9). Rzeczywiście, jest to wielka przyczyna radości, nie tylko wśród świętych, ale na całej ziemi; a przywilejem świętych jest opowiadanie radosnej nowiny wszystkim, którzy to usłyszą.

Lecz bez względu na to, czy ludzie słuchają, czy nie, to opowiadajmy im, a kiedy wielkie cierpienia tej godziny sądu zaczną odciskać instrukcje na ludzkich sercach, wtedy błogosławione świadectwo będzie jak uzdrawiający balsam. Zobaczą, że Ten, który ich uderzył w swoim gniewie i smagał ich w swoim niezadowoleniu, jest również miłosierny, łaskawy i niechętny, aby zginęli, ale pragnie raczej, aby zwrócili się do Niego, byli posłuszni Jego radom i żyli.

BŁYSKAWICE WYCHODZĄ Z JEGO TRONU

To właśnie wśród chmur i ciemności tego dnia ucisku, zostanie ustanowione Królestwo Mesjasza, jak wyraził to Prorok: „Błyskawice jego oświecają okrąg świata, co widząc ziemia, zadrżała”. Jak trafną jest ta ilustracja! Rzeczywiście, one są jak błyskawica, wielkie światło , które dociera pośród pochmurnego dnia, rozświetlając mrok nieprawości, docierając do ludzi i ukazując im przebłyski wielkich zasad Prawdy i Sprawiedliwości, przeciwne do obecnego chaosu, w jakim świat jest pogrążony! Błyskawice pochodzące z niewidzialnego tronu rozjaśnią jeden błąd po drugim.

Wkrótce cały świat zostanie obudzony, tak naprawdę to się już dzieje. Każdego dnia przybywa coraz więcej utrapień, a cały świat drży z obawy, nie wiedząc, jaki będzie rezultat i bojąc się najgorszego. W artykułach wydawanych przez niektóre nasze wielkonakładowe gazety czytamy, jakby napisano je z punktu widzenia Teraźniejszej Prawdy. One w sposób zaskakujący przepowiadają wielkie zmiany, które według nich nastąpią po tej strasznej wojnie. Rewolucja i czarna anarchia są przepowiadane, poprzedzając wielki okres odbudowy. Wielka rewolucja francuska jest określana jako wiosenny deszczyk w porównaniu z niszczycielskim huraganem tropików. Jak bardzo wypełniły się słowa Mistrza dotyczące tego czasu – „[…] ludzie drętwieć będą przed strachem i oczekiwaniem tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat; […]” – Łuk. 21:26.

Godne uwagi jest to, że te błyskawice nieustannie zwracają uwagę na Słowo Boże, na złotą regułę, na równe prawa i przywileje ludzkiego braterstwa, na nienaganny charakter, na miłujące i ofiarnicze usposobienie Jezusa Chrystusa, na prawo miłości, w przeciwieństwie do panującego wszędzie prawa samolubstwa. Wydaje się też zadziwiające, jak często w tych dniach wojny i ucisku ludzie światowi zwracają uwagę na proroctwa Pisma Świętego i zastanawiają się, czy obecne warunki i kłopoty, które wszyscy inteligentni ludzie widzą tuż przed sobą, nie są wypełnieniem tych proroctw biblijnych. Wszystko to doprowadzi ludzi, którzy mają nadzieję i wierzą, by zastanowili się nad sprawiedliwością i nadchodzącym sądem (Dz. Ap. 24:25), w jaki sposób obecne

::R5989: strona 340 ::

zło zostanie naprawione, a sprawiedliwość zapanuje.

Te nagłe coraz częstsze błyskawice wywodzące się z chmur burzowych, otaczają niewidzialną, duchową obecność naszego chwalebnego Króla. One oświetlają zasady Słowa Bożego i stają się powodem rozważań wszystkich ludzi. Są one dyskutowane nie tylko w prasie codziennej, ale także w naszych popularnych czasopismach, urzędowych organach pracowniczych, w sklepach i fabrykach, w kantorach, na targowiskach, podczas publicznych zgromadzeń. Nawet pogańskie narody dyskutują o nich i przeciwstawiają zarówno codzienne życie wyznaniowych chrześcijan, jak i obecny sposób postępowania wyznaniowych chrześcijańskich narodów, z charakterem i naukami wielkiego Założyciela religii chrześcijańskiej, wychwalając to drugie i wyśmiewając to pierwsze.

„CO WIDZĄC, ZIEMIA ZADRŻAŁA”

W wyniku Boskich błyskawic, które oświecają świat, wszędzie pojawia się wielkie zamieszanie. Takie warunki nigdy wcześniej nie występowały. Pojawiają się złowieszcze pomruki niezadowolenia, niepokoju; a cały nurt powszechnej myśli na całym świecie zmierza ku rewolucji. Błyskawice ujawniają zepsucie na świecie, nieuczciwość na wysokich stanowiskach i ukazują ludziom, że żyją daleko poniżej ludzkiej godności. Ale nie są w stanie właściwie ocenić sprzecznych idei, głosów, teorii i zagrożeń, które przepowiedzieli prorocy; albowiem „rozgniewały się narody”, „poganie [narody] się buntują” i cała ziemia drży od zgiełku, konfliktów i nieszczęść, które zaczynają rozbudzać świat.

„TO USŁYSZAWSZY, SYJON ROZWESELIŁ SIĘ”

Ale jaka jest postawa, wśród tego całego ucisku i zgiełku świata, wiernego i poświęconego ludu Pana? Czy oni też są w strachu? Gdy wyroki Pana dosięgają krnąbrnych i nieposłusznych, tak że cała ziemia zatacza się i chwieje jak pijany (Ps. 107:27), czy święci są przerażeni i zrozpaczeni? O nie; albowiem napisano: „To usłyszawszy, Syjon rozweseli się, a radować się będą córki Judzkie dla sądów twoich, Panie!” Tylko „grzesznicy na Syjonie boją się”. Psalm 91 i Psalm 46 pokazują, dlaczego święci radują się i mają spokojne serce, podczas gdy inni płaczą i lamentują. Dzieje się tak dlatego, że „mieszkają w ochronie Najwyższego [reprezentowanego przez Świątnicę w typicznym Przybytku] i w cieniu Wszechmocnego [jako typicznym Przybytku okrytym słupem obłoku w dzień i słupem ognia nocą]”. Jest tak dlatego, bo Bóg jest ich „Ucieczką i Siłą”. „Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im” – Ps. 25:14.

Przebywający w ochronie Najwyższego w tych niebezpiecznych czasach, otrzymują jasną znajomość Boskiego Planu, z jego czasami i okresami, co pozwala im obecnie zrozumieć potrzebę zarówno Boskiego karania świata, jak i ujrzeć pokojowe owoce sprawiedliwości, które z nich wynikną. W czasie sztormu i bitwy tego wielkiego Dnia Pańskiego usłyszą rozkazujący głos Pańskiej armii, a ich serca rozradują się; ponieważ mają pełne zaufanie do Jego zdolności, że uporządkuje to całe zamieszanie. Zdają sobie sprawę, że w czasie sądu tego Dnia, Pan mówi z Nieba – z wysokiego miejsca swego zwierzchnictwa i kontroli, dlatego dziękują oni, pamiętając o Jego świętości (Ps. 30:4) – Jego Sprawiedliwości, Mądrości, Miłości i Mocy, które zapewniają mu właściwe działanie.

NIEBACZNI NIE BĘDĄ SŁYSZEĆ

Psalmista oznajmił, że podczas, gdy cały świat ogólnie będzie nieświadomy prawdy o zapowiadanych obecnych wydarzeniach, a zatem będzie w strachu i lęku, święci, mając właściwą znajomość, będą radować się i podnosić głowy swoje, ponieważ wiedzą, jaki będzie tego rezultat. Niektórzy nieświadomi zarówno cierpień świata, jak i Głosu, który przemawia z Nieba – nadal będą chlubić się swoimi bożkami. On mówi: „Niechże będą zawstydzeni ci wszyscy, którzy służą obrazom, którzy się chlubią w bałwanach”. Słowa te przywołują ostrzeżenie apostoła Pawła: „Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi […] z nieba […]” (Żyd. 12:25). Św. Paweł zwraca się tymi słowami do tych, którzy znają głos Pana, rozpoznają go i przestrzegają go, by czasem nie zaniedbać słuchania go, gdy będzie przemawiał w gniewie i sądzie.

Ale niestety! Są i tacy, którzy nie baczą na ostrzeżenia i chociaż rozpoznają głos Pana,

::R5990: strona 340::

to nie chcą dłużej być posłuszni. Odwracają się od Tego, który mówi z Nieba, ku bożkom, które ich krnąbrne serca ustanowiły zamiast Boga. Te „ryte obrazy” są rzeczywiście dziełem ich własnych rąk – ludzkiej filozofii i nauki – „fałszywie nazywanej” – tym złym dniu. A ci, którzy odrzucają świadectwo Boga, kiedy raz je usłyszeli, niezmiennie wpadają w jedną z wielu form bałwochwalczego kultu, obecnie tak powszechnego; albo niespokojnie dryfują od jednej formy kultu do drugiej.

Ci wszyscy z pewnością będą zakłopotani, zawstydzeni i popadną w zamieszanie, gdy ich bożki zostaną zniszczone. Rozmyślny grzesznik, niegdyś oświecony i obdarzony świętymi wpływami Ducha Świętego i Prawdy nie będzie, jak oznajmił Apostoł, mógł uciec przed sprawiedliwą karą za swoje czyny. Żyd. 12:14-19 wskazuje, że dzieci Boże są narażone na to niebezpieczeństwo i ostrzega je przed straszliwymi karami, jeśli odwrócą się od świętego przykazania, które im zostało udzielone. Tutaj Apostoł Paweł przedstawia sceny towarzyszące inauguracji starego Przymierza Zakonu i wyjaśnia, że jest to obraz wydarzeń, które będą towarzyszyć ustanowieniu Prawa Nowego Przymierza, pod koniec obecnego wieku, pod większym niż Mojżesz – naszym Panem Jezusem Chrystusem.

Góra (Królestwo) Domu Pańskiego jest teraz ustanawiana na szczycie gór, zastępując wielkie królestwa tego świata i jest wywyższana ponad wzgórza – mniejsze rządy (Iz. 2:2). Chmury i ciemność, kłopoty i trwoga narodów są wokół a grzmoty i błyskawice sprawiają, że cała ziemia drży, podobnie jak Izrael przy górze Synaj (2 Moj. 19:1-25). A teraz – od wiosny 1878 roku – Bóg „[…] postanowił króla mojego nad Syonem […]” (Ps. 2:6). Dlatego, jeśli ci, którzy odmówili posłuszeństwa Mojżeszowi, zbrodniczo zhańbili ceremonie przy górze Synaj, spotkali się z natychmiastową śmiercią, to w jaki sposób możemy się uratować, jeśli zlekceważymy głos wielkiego Pośrednika Nowego Przymierza i niezwykłe okoliczności, które teraz towarzyszą jego ustanowieniu?

UWAGI KOŃCOWE

Widzimy zbierające się chmury ucisku. Słyszymy grzmot piorunów, który „[…] przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego” (Ps. 50:1) – widzimy dzięki błyskawicom Prawdy i Sprawiedliwości, jak cała Ziemia jest teraz w procesie trzęsienia, powodując całkowite obalenie wszystkich istniejących instytucji systemów i rządów. Rzeczywiście, obecne wydarzenia przemawiają jak głos trąby. Jak powinniśmy to ocenić? Zaprawdę, drodzy bracia, pomyślcie o tym ze czcią w waszych sercach! Zaprawdę czujcie i módlcie się

::R5990: strona 341 ::

aby czasem, „[…] aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony” (Żyd. 4:1). Będziemy kierować naszym postępowaniem z największą ostrożnością, aby nasze powołanie i wybór uczynić pewnym.

W tym pełnym wydarzeń okresie wszystko, co można wstrząsnąć, zostanie wstrząśnięte, aby pozostały tylko niewzruszone rzeczy prawdy i prawości (Żyd. 12:25-29). Każdy powołany do udziału w nadchodzącym Królestwie musi zostać miłośnikiem sprawiedliwości, odważnie i z miłością stanąć po stronie Prawdy, chociaż wielu jej się przeciwstawi. Wszyscy inni zostaną potrząśnięci i odpadną od tego grona. Sidła i złudzenia tego „złego dnia” wypełniają właśnie to dzieło. W końcu pozostanie tylko prawda. „Przetoż najmilsi! tego oczekując, starajcie się, abyście bez zmazy i bez nagany od niego znalezieni byli w pokoju” (2 Piotra 3:14), gotowi na wejście do tego odpoczynku, na który oczekujemy.

====================

— 15 listopada 1916 r. —