Zmień język

::R5965 : strona 294::

ODPOCZYNEK

„Albowiem, wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli”

Odpoczynek wiary! Jak cudnie jest błogim,
Gdy się lekkość czuje w próbie i smutku srogim.
Siłą łaski utrzymany, gdy własnej w boju nie staje.
Serce ufa Mu tam, gdzie rady sobie nie daje.

Odpoczynek pokoju! Myśli pozostają,
Niczym ptaki morskie, co strachu nie znają.
Śpią, głęboko wtulone we wzburzone fale.
Tak dusza moja w spokoju trwa stale.

Odpoczynek miłości! Co za błogość święta;
Że On jest mój, a ja jestem Jego – pamięta.
Każdy gorzki kielich mój słodzi,
A oczy me załzawione w górę wodzi.

Me spragnione serce wzmocnienia doznaje;
I sprawia, że to życie Niebem się staje.
O! Błogosławiony odpoczynku wiary i pokoju.
O! Odpoczynku miłości, wiarą zostajesz po znoju.

GERTRUDE W. SEIBERT

====================

– 1 października 1916 r. –