Zmień język 

::R5894 : strona 142::

NIEKTÓRZY WIERNI ŚWIADKOWIE

CYTAT z angielskiej gazety The Rugby Observer z 3 marca: –

Wczoraj przed Trybunał lokalnych władz stawiły się pierwsze osoby odmawiające służby wojskowej ze względu na przekonania. Miały one trzy roszczenia. Dwa złożone przez Kolporterów mieszkających w Biltonhill i służących dla Towarzystwa Traktatowego. Ich sprzeciw dotyczył zarówno służby wojskowej, jak i cywilnej.

Pierwszy z nich, wdowiec, w swoim wniosku napisał, że chociaż docenia szlachetne poświęcenie, które było i jest składane w imieniu Króla i kraju, to jednak powodem jego wniosku było to, że pięć i pół roku temu został chrześcijaninem. W związku z tym ślubował Bogu, że odda się Jego służbie i będzie prowadził swoje życie najlepiej jak potrafi, zgodne z zasadami chrześcijaństwa. Zatrudnienie w jakiejkolwiek branży związanej ze służbą wojskową uznałby za całkowite naruszenie przysięgi złożonej Królowi królów i we własnym sumieniu czułby, że złamał świętą przysięgę złożoną Wszechmogącemu.

Zwracając się do Trybunału, wnioskodawca oświadczył, że gdy przyjął zasady Jezusa Chrystusa, wiedział, że prędzej czy później będzie go to coś kosztowało. Zdawał sobie także sprawę, że utrzymanie tych zasad będzie wymagało odwagi, ponieważ duch militaryzmu przeniknął przez wszystkie krajowe instytucje. Od kiedy zrozumiał, że w militaryzmie nie ma miejsca na sumienie, był zdecydowany kierować się w tej sprawie własnym sumieniem. Przysiągł wierność Królowi królów i chociaż szanuje wszystkich, którzy przysięgali królowi Anglii, on jest związany przysięgą z Bogiem.

„JA NIE MAM KRAJU”

Przewodniczący spytał: „Czy nie sądzisz, że obrona twojego kraju jest całkowicie zgodna z chrześcijańskim życiem?”

„Proszę pana, ja nie mam kraju. Zrezygnowałem ze swojego obywatelstwa. Pomimo tego, że zawsze zdawałem sobie sprawę z przywilejów, jako urodzony w tym kraju, byłem zaskoczony przywilejami zagwarantowanymi przez klauzulę sumienia zawartą w Ustawie Wojskowej. Dlatego zdecydowałem się pozostać przy swoich zasadach, nawet jeśli ta klauzula nie została jeszcze dodana – ponieważ moja przysięga wierności łączy mnie już z Królem królów”.

Odpowiadając na dalsze pytania, osoba wnosząca apelację powiedziała, że instrukcje dane przez Jezusa Chrystusa mówiły o tym, aby nie używał przemocy w stosunku do żadnego człowieka. Jezus Chrystus uczył: „Napisano, będziesz miłował bliźniego twego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego; Aleć Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjacioły wasze”.

Wielebny Chellenor: Znamy Kazanie na Górze, ale mamy służbę cywilną, z której możesz skorzystać.

Wnioskodawca: Czy mam rozumieć, że omawiamy kwestię podjęcia przeze mnie służby cywilnej?

Wielebny Chellenor: W Korpusie Medycznym Armii Brytyjskiej twoje zajęcie byłoby podobne do pracy Mistrza, polegałoby na łagodzeniu cierpienia.

Wnioskodawca: Musiałbym, więc rozważyć, co zrobiłby Mistrz. Mogłoby się wydawać, że bardzo dobrze byłoby łagodzić cierpienia dzielnych żołnierzy na froncie, słyszałem jednak, jak po powrocie, mówią, „To piekło na ziemi”. Weźmy na przykład człowieka, który jest w szponach śmierci, a mnie prosi się o przywrócenie go do życia. W jakim celu? Po to, aby odesłać go z powrotem do tego piekła. Otóż nie, jestem zdania, że lepiej byłoby pozwolić mu umrzeć i czekać na przyjście Pana.

Pan Flowers: Czy odmawia pan złożenia przysięgi wojskowej?

Oczywiście. Złożyłem przysięgę Królowi królów.

Wielebny Chellenor: Wiele innych osób złożyło przysięgę Królowi królów.

Wnioskodawca: Mam nadzieję, że będą zdeterminowani, aby ją zachować.

Pan Wratislaw: Przypuśćmy, że złodziej wtargnie do twojego domu, czy powstrzymasz go?

Nie posiadam tutaj domu.

Ale przypuśćmy, że miałeś?

Cóż, złodzieje zwykle wchodzą do domów w poszukiwaniu bogactwa. Gdybym zobaczył złodzieja w moim domu, zapytałbym go, czego szuka. Jeśli odpowiedziałby, że „bogactwa”, powiedziałbym „No cóż, pomogę ci je znaleźć, ponieważ sam nie mam żadnego”.

Zapewne wyświadczasz płatną służbę.

Nie otrzymuję żadnej formy wynagrodzenia od Towarzystwa.

Czy Towarzystwo Traktatowe nie wypłaca prowizji swoim członkom?

To nie tak. Jeśli nie świadczę żadnej pracy, nie otrzymuję wynagrodzenia.

Odpowiadając na pytanie, czy nie broniłby własnej matki przed przemocą, wnioskodawca przypomniał incydent ze zdradą Jezusa, kiedy to Piotr został zganiony za użycie miecza. Nie było lepszego powodu, powiedział, aby to uczynić, jednak Chrystus zganił Piotra za używanie broni.

Pan Wratislaw: Nie będziesz walczył i pielęgnował rannych. Czy jesteś gotowy, by pójść do jednego z niemieckich więzień wojskowych i powiedzieć tam, „jestem skłonny zamknąć się w tym więzieniu, aby jeden z tych rannych żołnierzy mógł wyjść na wolność?”

Wnioskodawca: Zapytam siebie, „Co zrobiłby Mistrz?” Pamiętam, że kiedy nasz Pan był na ziemi, Jan Chrzciciel był w więzieniu, nasz Pan go jednak nie uwolnił. Pozwolił na to, aby został tam ścięty. Jestem gotowy na pójście do więzienia. Jestem gotowy, aby iść do więzienia ze względu na własne sumienie. Jeśli człowiek jest więziony niesprawiedliwie, Pan będzie walczył z Jego przeciwnikami, nie ja.

Czy nie zamierzasz szukać schronienia w tym kraju?

Jeśli ten kraj odmawia mi przywileju życia w nim, to jestem gotowy przyjąć paszport, aby go opuścić.

Mam nadzieję, że go przyjmiesz.

Zwolnienie zostało przyznane tylko ze służby wojskowej.

Wnioskodawca: W tej sprawie ostatecznie zadecyduje moje sumienie, a swego sumienia będę się trzymać, bez względu na to, ile będzie mnie to kosztowało.

OSTRA POTYCZKA Z WNIOSKODAWCĄ

Towarzysz poprzedniego wnioskodawcy szukał powodów do zwolnienia ze służby na podobnym gruncie. Stwierdził, że od 14 roku życia jest poświęcony na służbę Bogu, a uczestnicząc w jakiejkolwiek formie służby wojskowej, pogwałciłby zasady chrześcijańskiej prawdy, którą przyjął. Powiedział, że jego poglądy są identyczne z poglądami jego przedmówcy.

Na pytanie wielebnego Chellenora, czy nie uważa za swój obowiązek ulżyć cierpieniom rannych, odpowiedział, że gdyby nie podjął się takiej służby, nie byłoby go tam, aby opiekować się rannymi.

Przewodniczący: Gdybyś był obecny w takich wydarzeniach w czasach biblijnych, czy nie byłbyś uznany za dobrego Samarytanina?

Rozumiem, że ta przypowieść nie ma związku ze służbą wojskową. Chętnie pomogę każdemu, kto tego potrzebuje, jednak praca w służbie cywilnej to pomoc angażująca się w służbie woskowej. Dodał także, że obywatelstwo, jakie posiada to obywatelstwo Niebieskie.

Zwolnienie ze służby wojskowej zostało przyznane.

Wnioskodawca: chciałbym, żebyście zrozumieli, że postanowiłem nie brać udziału w żadnym zakresie służby wojskowej, a wy, jako Trybunał, macie prawo udzielić mi zwolnienia, o które się ubiegam. Zostaliście poinstruowani przez Radę Samorządu Lokalnego, aby w takich okolicznościach udzielić mi zwolnienia. Jednocześnie mogę się odwołać, jeśli nie przyznacie mi takiego zwolnienia.

Przewodniczący: Możesz się odwołać do Trybunału Hrabstwa.

Wnioskodawca: Macie prawo i inteligencję, aby rozsądzić mój wniosek.

Przewodniczący: Możliwe, że Trybunału Hrabstwa będzie od nas mądrzejszy.

Wnioskodawca: Oczywiście, może tak być.

LISTY NA PODOBNY TEMAT

DROGI BRACIE RUSSELL: –

Jak ci wiadomo, w tym kraju, obowiązkowa służba wojskowa została wprowadzona w życie z pewnymi ograniczeniami. Sam podlegam pod przepisy tego prawa i chciałbym się ciebie poradzić. Od czternastu lat oceniam twoje rady i staram się je stosować, tak jak przedstawiasz je w swoich pismach.

Wystąpiłem o całkowite zwolnienie z jakiejkolwiek służby związanej z wojskiem, ale udało mi się uzyskać zwolnienie tylko ze służby wojskowej. Dla odmawiających służby wojskowej ze względu na sumienie został stworzony specjalny korpus cywilny. Czy uważasz, że właściwie wykształcone sumienie będzie pogwałcone, gdyby zostało nakłonione do pełnienia takiej służby? Wielu braciom w Glasgow w sądzie pierwszej instancji odmówiono nawet zwolnienia ze służby wojskowej, ale spodziewam się, że w drugiej instancji Sądu Apelacyjnego wszyscy otrzymają przydział do służby cywilnej. Niestawienie się na wezwanie władz wojskowych w wyznaczonym czasie, będzie oznaczać proces przed sądem cywilnym za dezercję i przekazanie pod eskortą do urzędników wojskowych. Myślę, że odmowa podjęcia służby itp. będzie oznaczać powtórną karę, a sprawa skończy się w sądzie wojennym wyrokiem śmierci. Jak myślisz, czy dobrze rozwinięte sumienie może nam doradzić, aby znosić to wszystko, czy raczej zaciągnąć się do służby cywilnej? Byłbym bardzo wdzięczny za szybką odpowiedź, tak abym mógł prędko podjąć decyzję. Pełen gorliwej miłości,

Twój brat w Chrystusie, ALEX. KIRKWOOD.

Odpowiedź Redaktora

Sprawa ta dotyczy sumienia każdej osoby. Uważamy, że każdy, kto projektuje i kopie okopy, kładzie fundamenty pod armaty itp. – a więc wykonuje rzeczy zawarte w terminie „inżynieria”, to bierze udział w wojnie.

Redaktor uważa, że czymś innym jest, jeśli ziemski rząd wymaga od żołnierza Krzyża, aby podjął pracę w szpitalu – takim jak Czerwony Krzyż – aby przynosić ulgę chorym, rannym itp., nawet jeśli opieka

::R5894 : strona 143::

nad rannymi i pielęgnowanie ich, aby powrócili do zdrowia, przygotowała ich na śmierć.

Sumienie Redaktora nie potępiłoby pracy w szpitalu Czerwonego Krzyża.

—————

DROGO UMIŁOWANY PASTORZE: –

Pozdrowienia w imieniu Pana od wszystkich tutaj, którzy posiadają tak cenną

::R5895 : strona 143:

wiarę i pragną zapewnić Cię o swojej głębokiej i nieustającej miłości do Ciebie.

Idąc za ich radą, piszemy, aby Cię poinformować, w jak piękny sposób Pan użył tutaj swój lud, aby ukazać Swój chwalebny charakter i Plan – w tak nieoczekiwany sposób i z tak jasnymi dowodami, że jesteśmy jedynie narzędziami w Jego rękach.

Znasz sytuację, w której z powodu rządowego ustawodawstwa, znajdują się obecnie nasi drodzy, młodzi bracia. Ukochany Pastorze, jesteśmy pewni, że uczestniczysz w tych doświadczeniach razem z nami dlatego, że jeśli jeden członek cierpi, to inni cierpią razem z nim. Podobnie i naszym przywilejem jest, aby wczuwać się (duchowo) w twoją służbę, w miarę tego, jak została na ciebie nałożona.

Sześciu braci, trzy dni temu, musiało stawić się przed lokalnym Trybunałem. Ten właśnie trybunał uznawany jest za „najserdeczniejszy” w kraju, dlatego też spodziewano się ciężkiego wyroku. Tym samym nie dawano żadnej szansy, aby uczyniono jakiś wyjątek i bracia Ci nie przeżyliby srogich doświadczeń.

Jednak Pan trzyma sprawy w swoich rękach, a Jego moc została okazana w najpiękniejszy sposób. Naszą wspólną konkluzją było, że tutaj także wypełniły się słowa ”nie troszczcie się, jako i co byście mówili; albowiem wam dano będzie, onejże godziny, co byście mówili”. Kiedy ci młodzi wiekiem i młodzi w Prawdzie bracia (niektórzy z nich są zaledwie dwa czy trzy lata „w Panu”) przeciwstawili się tym możnym osobom, (którymi niewątpliwie byli, bo przewyższali ich wiedzą, jako prawnicy i biznesmeni, a każdy z nich był urzędnikiem miejskim lub radnym), to zaprawdę, „Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą!”

O tak moc prawdy wprawia w zakłopotanie możnych. Niczego takiego nie poznali wcześniej i z niczym podobnym się nie spotkali. Obserwowanie tych młodych osób stojących przed mądrymi tego świata i udzielających mądrych odpowiedzi na ich pytania w duchu Mistrza było najbardziej skutecznym świadczeniem – jak dotąd najlepszą pracą, jaka została dokonana od pewnego czasu.

Zapewne w cichości i ufności leży siła nasza. Wnioskodawca nie miał kontroli nad sprawą, miał po prostu odpowiadać na wiele pytań skierowanych do niego przez członków Trybunału. Jednak wielkość świadectwa, jaka została udzielona, była przeogromna. Główną kwestią, z jaką musiał się zmierzyć pierwszy brat, były błędy chrześcijaństwa, podczas gdy drugi wskazał na Zakon, pod którym się znajdujemy – nie Mojżeszowy, ale Chrystusowy. Trzeci z braci musiał poruszyć warunki naszego przymierza i co one oznaczają. Następny wskazał na ustanowienie Królestwa, a ostatni rozwinął odpowiedź poprzednika i poradził sobie z tematem zniszczenia obecnego porządku rzeczy, aby przygotować drogę do lepszego Mesjańskiego Królestwa.

„Bóg działa w cudowny sposób, aby dokonać cudów swoich”. Wielkie świadectwo zostało wydane grupie osób, do której dotychczas nie mogliśmy dotrzeć. Nagle wszystkie gazety opublikowały cokolwiek na ten temat. W ten sposób prawda została wyeksponowana bardziej niż kiedykolwiek.

Decyzje zostały wydane przeciw braciom, dlatego oczekujemy na Boską wolę, czy kolejne świadectwo będzie wydane. Z radością mogę ci powiedzieć, że wszyscy bracia są tego samego zdania i nastawienia w tej sprawie. Cieszą się z przywileju dzielenia doświadczeń podobnych do Pańskich i że mogą okazać Mu swoją wierność.

A teraz, drogi Bracie, musimy Ci podziękować za zdolną służbę Prawdą Bożą względem nas i podziękować Panu za wiedzę, którą, nasz umiłowany Pastorze, otrzymałeś od Niego.

Jak cenną jest ta wiedza, którą Pan dozwolił nam poznać! Oceniamy ją bardziej niż przemijające dni, ponieważ tak wielu nie zna tych rzeczy, które my znamy, a w rezultacie dziwne wydarzenia w obecnym czasie bardzo ich martwią, dlatego „pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum” nie jest ich udziałem.

Zapewniamy, drogi Pastorze, że nieustannie udajemy się do Tronu. Niech Pan wspiera cię, aż do końca! Radujemy się wraz z tobą z coraz większej liczby dowodów, że nasze wybawienie jest bliskie. Z gorącą miłością od wszystkich,

Twoi w Panu, ____. Anglia.

—————

DROGI BRACIE RUSSELL: –

Pozdrowienia w naszym Panu Jezusie. Jak zapewne zostałeś poinformowany, Ustawa o Powszechnej Służbie Wojskowej została wprowadzona w Wielkiej Brytanii. Daje ona władzom wojskowym prawo powoływania do służby wojskowej każdego zdrowego mężczyzny między 18 a 41 rokiem życia. To jest oczywisty Pobór. Tym, którzy odmawiają służby i chcą uzyskać częściowe lub całkowite zwolnienie, postawiono zdecydowany warunek, żeby ich sprzeciw był wiarygodny i rzetelny. Wielu drogich braci w całym kraju, stanęło już przed Trybunałem, tłumacząc się, dlaczego odmawiają służby w wojsku i w zastępczej służbie cywilnej. Każda sprawa dotycząca zupełnego zwolnienia ze służby, którą znam lub o której słyszałem, była negatywna, natomiast prawie w każdym przypadku, bracia mieli zagwarantowaną zastępczą służbę cywilną. Bracia pragną, aby w ogóle nie podlegać pod ową ustawę, ponieważ wierzą, że zastępcza służba cywilna jest jedynie inną formą angażowania się w operacje wojskowe. Dlatego też wielu z nich zwróciło się do Trybunałów Odwoławczych, aby mogli skorzystać z całkowitego zwolnienia, które zostało zagwarantowane przez ustawę dla tych, którzy odmawiają służby wojskowej. Osobiście także się odwoływałem i obecnie czekam na stawienie się przed Drugim Trybunałem, Trybunałem Odwoławczym. Ustawa przewiduje także trzeci, Ostateczny Trybunał, przed którym trzeba stawić się w Londynie, jednak w mocy drugiego lub Odwoławczego Trybunału leży, aby sprawa nie miała dalszego biegu poza drugi Trybunał.

Stojąc przed Pierwszym Trybunałem w Town Hall, Newcastle i wykazując na podstawie Pisma Świętego, że chrześcijaństwo angażując się w wojnę przy użyciu cielesnej broni łamie prawo swojego Boga, zostałem zapytany przez przedstawiciela wojskowego Colonela Hicksa, „co Jezus miał na myśli, kiedy powiedział do swoich uczniów, aby sprzedali szaty i kupili miecze?”. Zastanawiałem się jak ująć tę sprawę w kilku słowach, aby mogli zrozumieć znaczenie wydarzenia, jakie zostało zapisane w Łuk. 22:36. Pierwsze zdanie, jakie wypowiedziałem, zostało przerwane przez dwóch z trzech członków Trybunału, a pytanie uchylono, zadając następne pytania.

Prosząc o modlitwę za mną i wszystkimi drogimi braćmi, którzy są ciężko doświadczeni, pozostaję w miłości,

Twój brat w naszym drogim Panu. JAMES HAMILTON.

—————

NIE MA MIĘDZY NIMI ZNIECHĘCENIA

DROGI BRACIE RUSSELL: –

Pozdrawiamy w naszym Panu i Głowie!

Zapewne jesteś zaznajomiony z obrotem spraw, jakie dzieją się tutaj w związku z Ustawą Wojskową. O ile nam wiadomo, wszyscy bracia, których ona dotyczy, zwrócili się o zwolnienie, zgodnie z klauzulą sumienia zawartą w Ustawie.

Trybunały, które mają orzekać, o słuszności takich wniosków już obradują, jednak jak dotąd żaden z braci nie otrzymał zupełnego zwolnienia. Wygląda na to, że w większości spraw nastąpiło zupełne nieposzanowanie litery prawa. Jednak bracia odwołują się do wyższych instancji z nadzieją, że uda im się otrzymać zupełną korzyść, jaką przewiduje Ustawa.

Ucieszy cię wiadomość, że chociaż obecne okoliczności są sprawdzianem dla wszystkich, szczególnie dla młodych braci, to jednak o ile wiemy, oni się nie zniechęcają. Większość z nich jest wdzięczna z przywileju dawania jawnego świadectwa, a także cierpienia dla Pana i zasad prawdy. Pozostający w miłości,

Z serdecznymi pozdrowieniami w Pańskiej służbie, W.CRAWFORD. – Anglia.

—————

MOŻLIWY POBÓR W KANADZIE

Pewien brat napisał do nas, udzielając cennej informacji o tym, że Kanada, która jest kolonią, a nie suwerennym państwem, nie może legalnie werbować swoich obywateli do służby za granicą. Mogłaby jednak werbować do służby wewnątrz kraju, aby bronić Kanady.

====================

— 1 maja 1916 r. —