Zmień język 

::R5863 : strona 71::

DRUGI LIST ŚW. PIOTRA

„A on Dzień Pański przyjdzie jako złodziej w nocy, w który niebiosa z wielkim trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone ogniem stopnieją, a ziemia i rzeczy, które są na niej, spalone będą” – 2 Piotra 3:10

CHOCIAŻ ci z nas, którzy od jakiegoś czasu znają Teraźniejszą Prawdę i dobrze wiedzą, co Św. Piotr przedstawił w swoim ogólnym liście do Kościoła, to jednak dobrze jest często pobudzać nasze czyste umysły, przypominając te ważne rzeczy, „[…] byśmy snać nie przeciekli” – 2 Piotra 3:1,2; Żyd. 2:1.

W tym Liście Apostoł napomina cały Kościół, wskazując na istotne znaczenie rozwijania owoców Ducha Świętego. Następnie przypomina im wizję nadchodzącego Królestwa, którą on sam, św. Jakub i św. Jan widzieli na świętej górze. Wskazuje także na potrzebę pilnej uwagi, jaka ma być poświęcana badaniu proroctw. Ostrzega ich przed fałszywymi nauczycielami, którzy pojawiają się między nimi. Przypomina im o potępieniu i upadku, jakie przyszły na aniołów, którzy byli nieposłuszni Bogu, o katastrofie, jaka spotkała Sodomę i Gomorę z powodu zepsucia, o zniszczeniu niepobożnych w wielkim Potopie, o przewrotnym i złym postępku proroka Balaama i o konsekwencjach tego postępku. Następnie zarzuca niektórym z nich kroczenie śladem Balaama, po czym oświadcza, iż sprawy nie zawsze będą się toczyć w taki sam sposób, jak dotąd; że zło nie zawsze będzie tryumfować, lecz nadejdzie wielka zmiana, która będzie wstępem do nowego zarysu Boskiego Planu, zwanego ustanowieniem Królestwa Bożego na ziemi.

Św. Piotr wykazuje, że ta wielka zmiana przyjdzie nagle, czyli będzie to tak radykalna zmiana, jak za dni Noego, gdy katastrofa przyszła nagle, a której nadejście będzie wyszydzane przez tych, którzy mają pozór pobożności, lecz nie posiadają jej mocy (2 Piotra 3:3,4). Ta katastrofa obrazowo jest zilustrowana jako wielki pożar. „Niebiosa” zapalą się i spłoną. Następnie zapali się i spłonie „ziemia”. „Żywioły” zaś stopnieją pod żarem gorąca.

OGIEŃ JEST NIEZBĘDNYM PRZYGOTOWANIEM DO KRÓLESTWA

Czytając to proroctwo, większość chrześcijan myśli, że opisuje ono literalne spalenie prawdziwych niebios i ziemi. Jednak, jak wykazywaliśmy przez wiele lat, sądzimy, że istnieje o wiele bardziej logiczne wyjaśnienie tego proroctwa, którego wypełnianie już się rozpoczęło. Ten czas Wielkiego Ucisku, który nastąpi krótko po Wtórym Przyjściu Chrystusa, będzie doświadczeniem, jakiego nie było, odkąd istnieją narody (Dan. 12:1). W pewnym obrazie Pismo Święte przyrównuje to do wielkich spienionych fal morskich, które mają sprawić, że morze pochłonie góry (Ps. 46:1-12). To ilustruje ziemskie rządy, które zostaną przygniecione i zniesione przez rozszalałe morze ludzkich namiętności, gdy powstaną wzburzone masy narodów. W innej figurze ucisk ten opisany jest jako „gwałtowny wicher” wywracający wszystko. W trzeciej figurze jest porównany do uwolnionych „czterech wiatrów ziemi”, „czterech wiatrów niebios”, a jeszcze w innym obrazie do wielkiego „ognia” (Iz. 66:15; Jer. 4:13; Jer. 23:19,20; Jer. 30:23,24; 1 Król. 19:11,12; Obj. 7:1-3; Dan. 7:2; Sof. 3:8 itd.). Cała ziemia ma być pożarta przez ogień Bożej popędliwości, ogień sprawiedliwego gniewu Bożego. Ogień gniewu Bożego nie oznacza literalnego ognia, tak jak wyrażenie ognisty koń. Jest to ogień gniewu Bożego przeciwko grzechowi, który jest manifestowany w tym czasie i będzie trwał nadal.

Mamy pamiętać, że Wtóre Przyjście naszego Pana ma przynieść czas odnowienia i restytucji dla całej ludzkości (Dz. Ap. 3:19-21), dlatego musimy interpretować te

::R5864 : strona 71::

symbole oznaczające ucisk w harmonii z tą biblijną deklaracją. Słowo „niebiosa” jest figuralnym określeniem obecnych instytucji religijnych, czyli kościelnictwa. Ogień rozciągnie się na strukturę społeczną, na społeczny porządek rzeczy. Systemy społeczne, polityczne, finansowe i kościelne razem tworzą nasz obecny porządek. Systemy kościelne, jak wierzymy, pójdą w zniszczenie jako pierwsze, zgodnie z Biblią. Następnie ogień dotknie organizacji społecznej i przemysłowej – handlu, kapitału i pracy, społeczeństwa itd. Pożar pochłonie elementy kapitalistyczne, elementy bankowe, elementy polityczne, elementy religijne, elementy przemysłowe. Wszystkie one zostaną „stopione”, „rozpuszczone” – będą rozdzielone, rozpadną się, nie będą w stanie utrzymać się razem i zostaną zmiecione.

Jeśli ten wielki kataklizm ucisku byłby wszystkim, czego mielibyśmy się spodziewać, to najmądrzej byłoby nic o tym nie mówić. Moglibyśmy powiedzieć: Nie myślcie, ani nie mówcie nic o tym, bo będzie to wystarczająco bolesne, gdy nadejdzie. Jednak Biblia mówi nam, że ten wielki ucisk jest zamierzony tylko po to, aby znieść te przerośnięte systemy religijne, społeczne, polityczne itd., i że na tych gruzach Bóg ustanowi Królestwo Mesjasza dla błogosławienia świata. Dlatego radujemy się z tego ucisku i widzimy, że jest on potrzebny. Ta znajomość byłaby wielką pociechą i ulgą dla wielu przerażonych umysłów, które widzą zbliżający się z coraz większym pędem ucisk, a nie mogą jeszcze dostrzec jego ostatecznych dobrych wyników; którzy czują, że rewolucja i anarchia zagraża całemu światu, lecz nie widzą złotych obwódek wokół czarnych chmur ucisku.

W przyrodzie nieustannie działa zasada rozkładu i odbudowy. Skały rozpadają się, a proces ten wzbogaca glebę i sprzyja wzrostowi roślin. Organizmy zwierzęce i roślinne stale się rozkładają i dostarczają elementów dla nowych formacji, nowych organizmów. Podobnie i jałowy grunt ludzkich serc musi być skruszony, a obecny ustrój musi ulec rozpadowi, zanim nasienie Prawdy będzie mogło być zasiane i przynieść owoce Nowej Dyspensacji. Podczas Wieku Ewangelii Bóg prowadził tych, którzy już ulegli skruszeniu i poddali się Jego procesowi odbudowy. Świat natomiast będzie potrzebował Czasu wielkiego Ucisku. Nie są oni klasą, która teraz szuka Boga i usiłuje czynić Jego wolę. Gdybyśmy mieli moc, mogącą uchronić któregokolwiek z naszych światowych przyjaciół przed uciskiem, to wierzymy, że przez taką ochronę, wyrządzilibyśmy mu prawdziwą krzywdę zamiast dobra.

WŁAŚCIWA POSTAWA ŚWIĘTYCH

Boski sposób postępowania ze światem w tym czasie będzie dziełem zręcznego chirurga, który rani, aby uleczyć i którego skalpel musi dosięgnąć głębi ropnia, który w przeciwnym razie odebrałby życie pacjentowi. Pan daje do zrozumienia, że w tym Czasie Ucisku ci, którzy będą szukać sprawiedliwości i łagodności, mogą otrzymać przynajmniej pewną miarę ochrony (Sof. 2:2,3). Jednak dla tych, którzy nie szukają sprawiedliwości i łagodności, lepiej będzie, jeśli przejdą przez ten ucisk, aby przygotować się do wielkiego błogosławieństwa, jakie ma przyjść później. Argumentem Apostoła jest to, że obecny porządek rzeczy nie jest zadowalający dla nikogo, kto ma właściwy stan serca.

Ten dawno przepowiedziany Czas Ucisku, jakiego nigdy nie było

::R5864 : strona 72::

ani potem więcej nie będzie (Dan. 12:1; Mat. 24:21), już się rozpoczął. Codziennie wzmaga się żar ludzkich namiętności. Jaką postawę serca powinniśmy przyjąć wobec nadchodzącego rozpadu, który teraz jest u samych drzwi? Jaki powinien być sposób postępowania tych, którzy są prospektywnymi obywatelami wielkiego Rządu, który zostanie ustanowiony, by kontrolować ziemskie sprawy pod nadzorem Chrystusa Jezusa, prawowitego Króla ziemi? Powinniśmy pamiętać, że aby stać się członkami klasy Królestwa, która ma mieć udział w rządzeniu ziemią przez tysiąc lat, musimy być odłączeni od celów, ambicji i metod obecnego porządku. Jedną z najważniejszych kwestii jest rozpoznanie ogromnej różnicy pomiędzy obecnym porządkiem rzeczy i Nowym Porządkiem, będącym już na wyciągnięcie ręki, i w związku z tym zajęcie odpowiedniego stanowiska. W międzyczasie powinniśmy czynić dobro wszystkim ludziom, gdy mamy ku temu sposobność, szczególnie domownikom wiary, naszym braciom w Chrystusie.

Jako wierne dzieci Wielkiego Króla Wszechświata, który niebawem rozpocznie Swoje Królestwo, składając władzę w ręce Swego Syna, modlimy się: „Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”. Radujemy się, że wokoło nas widzimy różne dowody świadczące o tym, iż nasze modlitwy o to Królestwo zostaną teraz wysłuchane. W międzyczasie musimy żyć w harmonii z tą modlitwą. Św. Piotr przypomina nam: „Jakimiż wy macie być” w całej świętości życia, w odłączeniu od świata! Apostoł stawia nam to poważne pytanie. Jest ono teraz bardziej aktualne, niż kiedykolwiek przedtem.

Zachowajmy te drogocenne słowa w naszych sercach, ponieważ stoimy w bliskiej obecności Wielkiego Sędziego ziemi. Napomnienia i zachęty, które były najpierw pisane do Kościoła żyjącego ponad osiemnaście stuleci temu, a które wywierały korzystny wpływ przez cały Wiek Ewangelii, są szczególnie skierowane przez Ducha do tych z Kościoła, którzy żyją obecnie, w Dniu Bożym. Są oni wielce uprzywilejowani w porównaniu do wszystkich ludzi na świecie, a także do mas rzekomych naśladowców Chrystusa nieposiadających tej wiedzy!

Słowa Apostoła, znajdujące się przy końcu jego Listu, powinny być dla nas szczególną zachętą i pociechą teraz, w tym krótkim okresie oczekiwania, czyli od czasu zakończenia się Czasów Pogan. Mówi on: „A nieskwapliwość Pana naszego miejcie za zbawienie wasze” (2 Piotra 3:15). Jak bardzo mogą się radować z tego nieco przedłużonego czasu ci drodzy Pana, którzy przyszli do znajomości Teraźniejszej Prawdy i poświęcili się Bogu po październiku 1914 roku! Jak bardzo raduje się wielu naśladowców Chrystusa, którzy dłużej znają te cenne prawdy. Pan miłosiernie udzielił im trochę więcej czasu na uczynienie ich powołania i wyboru pewnym! Być może niektórzy z nich nie byli jeszcze gotowi, gdy skończyły się Czasy Pogan.

„Przetoż najmilsi! tego oczekując [obalenia obecnego porządku i ustanowienia chwalebnego Królestwa drogiego Syna Bożego], starajcie się, abyście bez zmazy i bez nagany od niego znalezieni byli w pokoju”; ponieważ nasz Pan „[…] was może zachować od upadku i stawić przed oblicznością chwały swojej bez nagany z weselem […] Amen” – 2 Piotra 3:14; Judy 1:24,25.

====================

— 1 marca 1916 r. —