::R5795 : strona 329::
„JAKO MA LITOŚĆ OJCIEC”
Noc jest tak ciemna, a droga tak długa się zda,
Gdy z własnym zmęczeniem walki toczymy;
Niejedno potknięcie ciało nasze zna,
„Czy mimo wszystko wroga dogonimy?”
O, biedne serce! Mistrza zapominasz, co w górze jest ponad nami,
Wpatrzeni w Jego miłość, kroki swe za Nim stawiamy.
Jak litość ma ojciec nad swymi dziatkami,
Tak Pan się lituje nad nami, gdy Mu ufamy.
I żadna łza nie spływa, choć rana serca boli,
Bo czułe serce Pana bardziej od nas cierpiało;
Miłujące usta Jego kielich pełny sączyły powoli,
Lecz nic się z kielicha i dłoni Jego nie wylało.
I nie ma nocy ciemniejszej, niż ta, którą zaznawał,
I nie ma wody głębszej, od tej, przez którą przechodził.
Ach! Gdyby twój krzyż zbyt ciężki się zdawał,
To pamiętaj, że Pan zna litość i troskę, którą Swym życiem dowodził.
GERTRUDE W. SEIBERT.
====================
— 1 listopada 1915 r. —
Zgłoszenie błędu w tekście
Zaznaczony tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów: