Zmień język 

::R5732 : strona 220::

Politycy i fałszywa religia

– 15 SIERPNIA – 1 KRÓL. 12:25-33 –

ZWIĄZEK POLITYKI Z RELIGIĄ – BUNT DZIESIĘCIU POKOLEŃ WIELKIM BŁĘDEM – MĄDROŚĆ POLITYCZNA JEROBOAMA – POSTĘPOWANIE BOGA Z TYPICZNYM IZRAELEM – RESZTKA ŻYDÓW WE WCZESNYM KOŚCIELE CHRZEŚCIJAŃSKIM – PLAN BOŻY NIE ZAWIÓDŁ – SZCZEGÓLNE MYŚLI DLA LUDZI W DZISIEJSZYCH CZASACH.

„Nie czyń sobie obrazu rytego […]” – 2 Moj. 20:4,5.

JEROBOAM nie był złym człowiekiem w sensie sympatyzowania z okrucieństwem i zbrodniami, ani w sensie pragnienia zniewolenia swojego ludu. Wprost przeciwnie, był człowiekiem pełnym odwagi i miłującym wolność, który pragnął wybawić swój naród od tego, co uważał za ucisk spowodowany działalnością następcy Salomona, nowego króla Roboama. Pod jego przywództwem dziesięć pokoleń Izraela zbuntowało się przeciwko Domowi Dawida i ustanowiło odrębne królestwo, którego głównym celem było uwolnienie się spod ucisku ówczesnych królów.

Wydaje się, że pod wieloma względami było to szlachetne postępowanie, ale był to wielki błąd, podobnie jak każdy czyn, który ignoruje Boga i Jego zarządzenia. Skierowane do narodu Boskie zarządzenie mówiło, że wszystkie jego sprawy miały być pod Bożą opieką jako królestwa Bożego, z członkami rodziny Dawida jako Bożymi przedstawicielami. W takich warunkach życie religijne stopniowo coraz bardziej zaczęło się skupiać w okolicy Świątyni w Jerozolimie. Bardziej religijni wśród ludu lubili znajdować się w jej pobliżu, zwłaszcza z tego względu, że Zakon nakładał na nich obowiązek udawania się do niej i oddawania tam czci Bogu przynajmniej raz lub dwa razy w roku.

Bez względu na to, jak dobre były myśli Jeroboama dotyczące zachowania praw i wolności ludu, szybko przejawił on ducha polityka. Stwierdził, że udawanie się ludu do Jerozolimy, by tam co roku oddawać Bogu cześć, oznacza, iż prędzej czy później lud zostanie ponownie przeciągnięty na stronę królów z rodu Dawida, zatem w celu zachowania własnej władzy musi zerwać religijne związki z Jerozolimą poprzez ustanowienie nowego kultu religijnego.

Jeroboam polecił przygotować dwa złote cielce; jednego postawiono w północnej części, a drugiego w południowej części kraju tak, by lud odniósł wrażenie, że oddawanie czci i składanie ofiar może się odbywać zarówno w jednym, jak i w drugim miejscu. Ponadto ustalił terminy świąt religijnych różniące się około miesiąca od terminów, które obchodzono w Jerozolimie. Był to przejaw wielkiego sprytu politycznego, jakiego nie powstydziłaby się większość władców nieposiadających głębszej wiary w Boga. Niestety, aż nazbyt prawdziwy wydaje się również wniosek, że religijność mas jest w dużej części jedynie pozorem pobożności! To, że Król Jeroboam nie różnił się bardzo od ludu, nad którym panował, świadczy fakt, że lud chętnie przystał na jego plan, dzięki czemu król odniósł sukces.

CZY PLANY BOGA ZOSTAŁY POKRZYŻOWANE?

Być może wielu byłoby skłonnych powiedzieć, że Boże plany zostały w ten sposób pokrzyżowane przez zwykłego człowieka, ale Pismo Święte pokazuje nam, że było dokładnie odwrotnie – że przez ten sprzeciw Jeroboama Boże plany zostały zrealizowane. Zobaczmy, jaki jest Plan Boży.

Bóg przyjął Izraela jako typiczny lud swojej łaski. Złożył Obietnicę Abrahamowi, że przez jego potomstwo ostatecznie cały świat będzie błogosławiony, co

::R5732 : strona 221::

oznaczało wielkie wywyższenie potomstwa Abrahama z rodu Izaaka. Minęło czterysta lat, zanim dokonany został jakikolwiek ruch w tym kierunku. W tym czasie Izrael był już liczny i znajdował się w niewoli egipskiej, a Bóg za pośrednictwem Mojżesza wysłał do Izraelitów słowo, że jeśli tylko są na to przygotowani, On jest gotów wypełnić Obietnicę daną Abrahamowi.

Izraelici bardzo się ucieszyli i podążyli za Mojżeszem do Góry Synaj, gdzie Pan zawarł z nimi przymierze, które mówiło, że jeśli będą doskonale przestrzegać Jego Prawa, On da im życie wieczne i uzna ich za Potomstwo Abrahama, które odziedziczy obietnicę błogosławienia świata. Zawarli przymierze, ale – tak jak wszyscy niedoskonali ludzie – nie byli w stanie przestrzegać Prawa Zakonu, dlatego okazali się niegodni życia wiecznego i stania się uprzywilejowanym Nasieniem Abrahama, które może błogosławić innych.

W późniejszym okresie, gdy byli zniechęceni, Bóg obiecał posłać im Mesjasza, którego Królestwo miało ich błogosławić i zapewnić im sposobność uczestniczenia w Obietnicy złożonej Abrahamowi. Dlatego takie postępowanie Boga z Izraelitami miało charakter typiczny. Ich Dzień Pojednania, ich Prawo, ich pośrednik i wszystkie ofiary były obrazem lepszych ofiar itd. pod lepszym Pośrednikiem, Chrystusem. Całe postępowanie Boga z Izraelitami miało na celu podniesienie ich z upadłego stanu do możliwie najwyższego dla nich poziomu, by dzięki temu, gdy przyjdzie Mesjasz, mogli być przygotowani na połączenie się z Nim w Jego Królestwie jako klasa Jego Oblubienicy. Zobaczmy, jak to zgadza się z Bożym postępowaniem w tej lekcji:

Odstępstwo Jeroboama i większości narodu doprowadziło do tego, że najwierniejsi i najbardziej lojalni z Izraelitów oddzielili się od dziesięciu pokoleń i osiedli na terytorium zamieszkiwanym przez dwa pokolenia. Całkiem słusznie ustanowione przez Jeroboama bałwochwalstwo było dla nich odrażające. Byli gotowi zrezygnować z ziemskich korzyści. Odrzucili polityczne propozycje, pozostali lojalni Bogu i temu, co On ustanowił, i z tego powodu znaleźli się w niekorzystnej sytuacji. Trwało to przez lata, aż w wyniku Bożej opatrzności dziesięć pokoleń trafiło do niewoli babilońskiej, a wówczas coraz więcej ludzi ciągnęło w kierunku terytorium Judy i Beniamina, znanego jako królestwo Judy. Następnie, Bóg obalił królestwo Judy i dozwolił, aby i ten lud także trafił do niewoli babilońskiej, lecz na ziemi Babilonu lud w dużej mierze zachował swoje religijne uczucia i przekonania.

POWRÓT Z BABILONU

Później, gdy za pośrednictwem Króla Cyrusa Pan wybawił lud z Babilonu, sytuacja tak się zmieniła, że tylko nieliczni uważali powrót do Palestyny za korzystny. Ogromna część królestwa dziesięciu plemion całkowicie przyłączyła się do Pogan i nie wyznawała już religii swoich ojców ani nie wierzyła w Obietnicę daną Abrahamowi. W podobny sposób wielu z Judejczyków zagubiło w niewoli swoją wiarę i stało się Poganami. W rzeczywistości tylko około 50 000 powróciło do Palestyny, reprezentując tych wiernych, którzy ufali Bogu i poświęcili wszystkie babilońskie korzyści i przywileje, powracając do spustoszonej ziemi i miasta Jeruzalem.

Stali się oni zalążkiem nowego ludu, który za dni Jezusa w porównaniu z resztą ludzkości pozostawał w stosunku do Niego we wspaniałej gotowości. W ciągu zaledwie kilku lat około 25 000 ludzi przyjęło Chrystusa, w pełni się poświęcając aż do śmierci jako Jego naśladowcy. Ze względu na to, że reszta narodu została wówczas odsunięta od szczególnej łaski, drzwi zostały otworzone Poganom, by mogli usłyszeć Przesłanie Ewangelii i zostać współdziedzicami tego samego Ciała, lub grona, z tymi 25 000 poświęconych z Izraela, którzy reprezentowali wszystkie pokolenia. Jeśli brakowało nam dowodu na to, jak wielką wartość miało Boskie postępowanie

::R5733 : strona 221::

wobec narodu Izraela w przygotowaniu go na przyjęcie Mesjasza, to możemy to zauważyć choćby w tym, że tak wielu było gotowych przyjąć Go w tak stosunkowo krótkim czasie, podczas gdy potrzeba było 1800 lat, aby zebrać ze wszystkich innych narodów świata pozostałą część wybranego grona, którego całkowita liczba, zgodnie z Pismem Świętym, wynosi 144 000.

Rozumiana w ten sposób, nasza lekcja nie wskazuje na niepowodzenie ze strony Boga, ale na mądrość w dozwoleniu na bunt Jeroboama i dziesięciu pokoleń Izraela. Z pewnością, jak zapewnia Biblia, ostatecznie okaże się, że wszystkie dobre cele Boga zostaną osiągnięte, a słowo, które wyszło z Jego ust, nie wróci do Niego na próżno, ale dokona tego, co Mu się podoba i pomyślnie wykona to, z czym zostało posłane (Iz. 55:10,11). Wkrótce wybrany prawdziwy Kościół, duchowe Nasienie Abrahama, zostanie skompletowany, a wtedy dana Abrahamowi Obietnica Boga zacznie się wypełniać (Gal. 3:8,16,29). Wszystkie narody ziemi będą błogosławione przez Królestwo Chrystusa i Jego Kościół.

„OCZEKUJ NA PANA”

Współczesnych Jeroboamów można znaleźć na wszystkich ścieżkach historii – to ludzie, którzy pod pozorem szacunku dla religii, są tak naprawdę politykami, szukającymi własnych korzyści i gotowymi sprzedać naród każdemu systemowi religijnemu, który przyniesie im korzyść. Każdy, kto zna historię, musi zdawać sobie sprawę z tego, że religia stała się przykrywką dla wszelkiego rodzaju intryg politycznych i zawsze, jak w przypadku Jeroboama, pod pozorem zapewnienia ludziom większych swobód.

Skierowana do żyjących obecnie ludzi szczególna myśl to taka, która byłaby pożyteczna dla dziesięciu pokoleń w starożytności, a mianowicie, aby czekać na Pana, który kierowałby ich sprawami i mógł wybawić z niewoli królów na swój własny sposób. Takie jest obecnie przesłanie Pana dla nas. Lud Boży jest ostrzegany, aby nie używał cielesnej broni i nie ufał tym, którzy mają taką broń. Zaufanie ludu Bożego ma być pokładane w Bogu. Powinni zdawać sobie sprawę z Jego wierności i prawdziwości Jego obietnic, które zapewniają ich o tym, że wszystkie rzeczy współdziałają dla dobra tych, którzy miłują Boga, powołanych według Jego postanowienia – Rzym. 8:28.

Do takich Bóg obecnie zwraca się tak jak w dawnych czasach: „oczekiwajcie na mię, mówi Pan, do dnia, którego powstanę do łupu; bo sąd mój jest, abym zebrał narody i zgromadził królestwa, abym na nie wylał rozgniewanie moje i wszystką popędliwość gniewu mego; ogniem zaiste gorliwości mojej będzie pożarta ta wszystka ziemia”. Nie będzie to prawdziwy ogień, który pożre ziemię, ale symboliczny ogień ucisku, który pochłania polityczne, finansowe, społeczne i religijne struktury świata oraz przygotowuje ludzkość na wielkie błogosławieństwa Królestwa Mesjasza. Jest o nich mowa w kolejnym wersecie, w którym Pan oświadcza: „[…] Bo na ten czas [po ogniu ucisku i narodowym utrapieniu] przywrócę narodom wargi czyste, któremiby by wzywali wszyscy imienia Pańskiego, a służyli mu jednomyślnie” – Sof. 3:8,9.

To czyste Poselstwo jest tym, o czym Biblia w innym miejscu mówi jako o cichym i spokojnym głosie Boga, który będzie słyszany wśród ludzi podczas tysiąca lat Panowania Mesjasza i który spowoduje, że zostaną w pełni wyzwoleni z ignorancji, przesądów i grzechu, wracając do harmonii z Bogiem. Pismo Święte uczy, że ktokolwiek z rodzaju ludzkiego nie będzie posłuszny temu głosowi Boga wypowiadanemu przez wspaniałego Mesjasza, zostanie całkowicie wytracony spośród ludu – Dz. Ap. 3:19‑23.

====================

— 15 lipca 1915 r. —