Zmień język 

::R5413 : strona 71::

Odważne postępowanie – przeszłe, teraźniejsze i przyszłe

„Zmacniajcież się, a tak czyńcie, a Pan będzie z dobrym” – 2 Kron. 19:11

W powyższym tekście wyrażona jest myśl, że Bóg ma nadzór nad sprawami tych, co jemu służą i że Boskiego błogosławieństwa mogą ostatecznie spodziewać się wszyscy, którzy postępują sprawiedliwie. Wszystkie religie pogańskie, tak samo jak i religia chrześcijańska – religia Biblii – starają się prowadzić swych wyznawców do oczekiwania Boskiego błogosławieństwa. Lecz żadna inna religia nie przedstawia, tak, jak czyni to Pismo Święte, sprawiedliwego Boga. Żadna inna religia nie jest ugruntowana na zasadzie Sprawiedliwości. To jest główną przyczyną, dla której Biblia wywiera tak potężny wpływ ku wolności. Gdziekolwiek ona docierała, tam stawała się „wolnością oświecającą świat”.

U Stworzyciela nie ma stronniczości – ani wyróżnień klasowych – nie ma możnych i niskich, bogatych i biednych, szlachty ani wieśniaków. Dlatego też dopóki nauki Boże były przestrzegane przez Izraelitów, oni byli miłującym wolność narodem. Natomiast w miarę jak popadali w bałwochwalstwo, tracili tego ducha.

BIBLIA SPROWADZA DUCHA WOLNOŚCI

Wraz z duchem wolności, oczywiście, pójdzie duch bohaterstwa (heroizmu). Dlatego Biblia była źródłem owych mężnych przymiotów pierwotnego Kościoła w znoszonych przez nich prześladowaniach. W późniejszych wiekach, kiedy zaczęto przykładać więcej wagi do ludzkich tradycji i pogańskich filozofii aniżeli do nauk Jezusa, apostołów i proroków, duch poddaństwa, niewoli, bojaźni i ignorancji zaczął się proporcjonalnie wzmagać i wprowadził Ciemne Wieki. Wraz z błogosławionym wpływem,

::R5414 : strona 71::

który pochodzi ze Słowa Bożego, widzimy, że od czasów Reformacji duch wolności zaczął się więcej ujawniać. Gdziekolwiek szła Biblia w ślad za nią szedł duch wolności. Gdziekolwiek zaś Biblia nie dotarła, tam ducha wolności nie zwyciężył.

Zauważcie również te, tak zwane „chrześcijańskie” państwa, gdzie Biblia była ignorowana – Rosja, Hiszpania, Portugalia, znaczna część Francji, Polska, itd. Gdziekolwiek jest Biblia, wolność przejawia się coraz bardziej i bardziej. Nawet tam, gdzie ludność nie uznaje Biblii, duch jej nauk wywarł swój wpływ. Jest tam coś w rodzaju zdania sobie sprawy, że wszyscy jesteśmy z jednego ciała i krwi, jednego powszechnego braterstwa. Bóg stworzył z jednej krwi wszystkich ludzi mieszkających na obliczu całej ziemi (Dz. Ap. 17:26). Oczywiście są pewne przewagi pod względem urodzenia, edukacji, etc. Różnorodne okoliczności mają wpływ na warunki. Ale cała ludzkość jest odpowiedzialna przed Stworzycielem, który jest wielkim sędzią ponad wszystkim. On ma być postrzegany jako Jedyny, który da nagrody i kary.

SPECJALNE POSTĘPOWANIE POD PRZYMIERZEM ZAKONU

Tekst nasz podaje słowa jednego z wielkich królów Judy, który stał się reformatorem. On odkrył, że różne dozy niesprawiedliwości wkradły się do zwyczajów ludu pod poprzednimi królami. Przy mianowaniu oficerów i sędziów, król Jozafat napominał ich aby wydawali swe wyroki według zasad sprawiedliwości. On powiedział: „Zmacniajcież się, a tak czyńcie, a Pan będzie z dobrym” (2 Kron. 19:11). Pan błogosławiłby tych, którzy byliby wiernymi. Bóg byłby z dobrą pracą, którą oni by wykonywali, jeśli wykonywaliby ją wiernie.

Mamy pamiętać, że istniało specjalne przymierze

::R5414 : strona 72::

pomiędzy Bogiem i narodem Izraela. Według tego przymierza Pan miał błogosławić im stosownie do ich lojalności względem Niego i zasad Jego Rządu. Mamy więc, z tego powodu, nie stosować tych słów bezkrytycznie do innych narodów, jeśli niektóre z nich próbowały dokonać jakiegoś rodzaju reformy. Bóg nie zobowiązywał się zajmować innymi narodami w tym czasie. On pozwalał im otrzymać ogólną lekcję pod ich własnym nadzorem.

TEKST NIE STOSUJĄCY SIĘ DO DZISIEJSZYCH NARODÓW

Bóg interweniował tylko tam, gdzie byłoby szkodliwym dozwolenie pewnym ludziom na dalsze kontynuowanie ich złego postępowania, jak, dla przykładu, w wypadku Niniwczyków, Sodomitów, oraz Amalekitów. Nie moglibyśmy powiedzieć, że moglibyśmy zastosować ten tekst dzisiaj, oraz że jeśli jacyś dobrzy ludzie byli w urzędzie publicznym, i działaliby odważnie, oraz zmniejszali wszelkie zło i wywyższali dobro, to Bóg dałby im sukces w ich pracy. Bóg kompletnie nie zajmuje się narodami.

Całe Jego obecne zajmowanie się obecnie dotyczy Kościoła. Świat dzisiejszy ciągle działa tak jak zawsze działał, próbując co może zrobić dla samego siebie. Według wszelkiego prawdopodobieństwa ci dzisiejsi reformatorzy, którzy by działali odważnie, sprowadziliby na siebie wielkie prześladowanie, jeśli próbowaliby ingerować w stosunku do wielu z oszańcowanych niegodziwości. Mamy tego przykład w Nowym Jorku obecnie. Oszańcowana niegodziwość jest ciężka do zwalczenia. Od czasu do czasu świat stwarza ludzi, którzy zwalczają takie rzeczy w szlachetny sposób. Szlachetni ludzie są tak wewnątrz, jak i na zewnątrz Kościoła. Ale nie możemy powiedzieć, że Pan będzie z nimi wszystkimi.

Pomyłką jest mówić, że obecne rządy są pod łaską Bożą. Biblia mówi, że rządy obecnego czasu są pod wpływem Księcia tego świata, oraz, że on ma zwierzchność w obecnym czasie. Ale kiedy Mesjasz otrzyma Swą wielką moc i panowanie, to Szatan zostanie związany. Następnie wszelkie złe wpływy zostaną poddane kontroli Tysiącletniego Królestwa Mesjasza. Od tego czasu święci będą mężnie sobie poczynali w Tysiącletnim Królestwie Mesjasza, i będą panowali dla celu znoszenia grzechu, aż ostatecznie Chrystus wykona pracę sprawiania aby Boska wola była czyniona na Ziemi, tak jak jest ona czyniona w Niebie.

KOŚCIÓŁ MA ODWAŻNIE SĄDZIĆ W NASTĘPNYM WIEKU

Szczegółem, który następnie zauważamy, jest to, że nasz tekst stosował się do Żydów, ponieważ byli oni typicznym ludem Bożym. Król Izraela zrobił użytek z tych słów do upewnienia jednostek, które on powołał na sędziów w swoim czasie. Kościół jest obecnie przygotowywany do pracy sądzenia w Królestwie. Pan wyraźnie mówi nam, że mamy nie sądzić przed czasem. W Królestwie my będziemy sądzić. Wtedy będzie naszą sprawą sądzić. Wtedy będzie od nas wymagane aby sprawować prawe i odważne sądy, w pełnej zgodności z Pańskimi instrukcjami.

Tak jak Apostoł Paweł mówi: „Azaż nie wiecie, iż święci będą sądzili świat?” (1 Kor. 6:2). My to wiemy. Nasze obecne doświadczenia przygotowują nas do sądzenia świata w przyszłości, tak abyśmy mogli czynić to skutecznie, odważnie, podnosząc cały rodzaj ludzki, który będzie chciał, do chwalebnego wzoru doskonałości. Wszyscy złoczyńcy zostaną odcięci. A wtedy wszelkie kolano się skłoni i wszelki język będzie wyznawał ku chwale Ojcu i Synowi.

KOŚCIÓŁ TERAZ SĄDZI W PEWNYCH SPRAWACH

Pismo Święte instruuje nas, że obecnie Kościół powinien sądzić swych członków w pewnych sprawach. Nie mamy sądzić serc jedni drugich. Wręcz przeciwnie, mamy brać słowa jedni drugich jako wyrażenie stanu ich serca. Ale mamy sądzić postępowanie jedni drugich. Jeśli ktoś będzie żył niemoralnie, to obowiązkiem Kościoła będzie obejść się z nim odpowiednio do niemoralności jego postępowania. Apostoł pyta, dlaczego mielibyście procesować się z braćmi przed niewierzącymi? Jeśli jesteście nieprzygotowani do sądzenia siebie w małych sprawach, to jak kiedykolwiek moglibyście być przygotowani do sądzenia w wielkich sprawach?

W naszym sądzeniu mamy pamiętać zasady, według których Bóg chciałby, abyśmy sądzili. Pan będzie z dobrym, co do tego możemy być pewni. Lecz mamy obchodzić się uprzejmie, z czułością: „Miłością braterską jedni ku drugim skłonni bądźcie, uczciwością jedni drugich uprzedzając” (Rzym. 12:10). W obchodzeniu się jedni z drugimi, w jakiej proporcji będziemy stosować twarde, nieugięte zasady sądzenia, w takiej proporcji będziemy ustawiali probierz Pańskiego sądu w stosunku do nas: „albowiem jakim sądem sądzicie, takim sądzeni będziecie” (Mat. 7:3). Z jaką pobłażliwością będziemy odnosić się do innych, taką Pan osądzi nas. Mamy być współczujący z drugimi, oraz mamy pamiętać, że wszyscy potrzebują miłosierdzia i przebaczenia, w takim stopniu jak mamy nadzieję sami ich dostąpić.

Ktokolwiek ma jakiś obowiązek do wykonania, niech nie obawia się, lecz będzie odważny, a jeżeli czynimy nieprzyjemne zadania, które są niezbędne, wykonujmy je w uprzejmy sposób, tak sprawiedliwie jak i miłosiernie. Nie obawiajmy się ludzi, ale raczej obawiajmy się Pana i starajmy się zadowolić Jego.

====================

— 1 marca 1914 r. —