Zmień język 

::R5372 : strona 378::

Zbawienie – uniwersalne i ograniczone

„Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli” – 1 Tym. 2:4

Pismo Święte uczy o uniwersalnym zbawieniu, jednak są inne wersety Pisma Świętego, które mówią o ostatecznym zniszczeniu pewnej klasy. Starając się zharmonizować te teksty Pisma Świętego, zauważamy, że są różne zbawienia. Dla ilustracji: człowiek z rana może być wyratowany z palącego się budynku, a po południu od utopienia w stawie wody. Na drugi dzień może być zachowany od finansowej ruiny, od bankructwa, a później jeszcze, od czego innego.

Jest jeden ogólny kłopot w ludzkiej rodzinie. Dlatego, że cały rodzaj ludzki został zaprzedany Grzechowi. Św. Paweł tak mówi: „Przez [nieposłuszeństwo] jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. W tym jest całe wielkie nieszczęście. Pismo Święte mówi, że Bóg zamierzył, aby Jezus był życiodawcą dla całej ludzkości i że On sprawiedliwy umarł za niesprawiedliwych. „Ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych.”. „Idzie godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą, żyć będą […] Boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego i pójdą [wyjdą]” (Jana 5:25,28,29). To zbudzenie ze śmierci widocznie jest tym, co Apostoł miał na myśli, kiedy powiedział, że Bóg jest „Zbawicielem wszystkich ludzi”.

Lecz gdybyśmy mniemali, że cała ludzka rodzina będzie przyprowadzona do takich samych warunków, w których znajdował się Adam, to niekoniecznie one mogłyby oznaczać wieczne życie. Adam był doskonały a jednak popadł w śmierć i jego rodzaj, kiedy w zupełności zostanie uwolniony od kary będzie postawiony na próbę jak był Adam. Dlatego każdy, jeżeli wówczas nie będzie posłuszny Bogu, taki nie otrzyma żywota wiecznego. Pismo Święte wskazuje, że Chrystus odkupił świat, aby w zaraniu Wieku Tysiąclecia, ustanowił Swoje Pośredniczące Królestwo, które będzie miało na celu uwolnić człowieka z niewoli Grzechu i Śmierci. Ktokolwiek obierze Grzech, odbierze zapłatę za Grzech – śmierć. A ktokolwiek obierze sprawiedliwość, odbierze także nagrodę – żywot wieczny. Każdemu będzie udzielona sposobność otrzymania żywota wiecznego, gdyż każdy będzie wybawiony przez Chrystusa od potępienia Adamowego. Lecz musi nasamprzód być uwolnionym, zanim nastąpi jedno lub drugie – kara w wiecznej śmierci albo nagroda wiecznego żywota.

„Bóg chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [przywróceni ze stanu śmierci i grobu] i ku znajomości prawdy przyszli; boć jeden jest Bóg i jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który dał samego siebie na okup [równoważną cenę] za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego”. Tym słusznym czasem dla całego świata, o którym jest wspomniane, będzie wiek panowania Tysiąclecia. Znajomość Pańska napełni całą ziemię, jak wody napełniają głębokości morskie. Lecz w obecnym wieku jest klasa specjalnie błogosławiona – „Błogosławione oczy wasze, że widzę, i uszy wasze, że słyszą”. Mając teraz błogosławieństwo, mamy łaskawe sposobności osiągnięcia współdziedzictwa z naszym Panem w chwale, zaszczytów i nieśmiertelności – Boskiej natury.

====================

— 15 grudnia 1913 r. —