Zmień język 

::R5371 : strona 382::

Nadzieja Wieku Ewangelii

„Tym, którzy przez wytrwanie w uczynku dobrym szukają sławy, czci i nieśmiertelności, odda żywot wieczny” – Rzym. 2:7

Powołanie Wieku Ewangelii jest powołaniem do chwały, czci i nieśmiertelności. Jak mówi Apostoł Piotr: „Wielkie i kosztowne obietnice nam [Kościołowi] są darowane, abyście się stali uczestnikami Boskiej natury” (2 Piotra 1:4). Św. Paweł mówi, że byliśmy powołani „w jednej nadziei powołania naszego” – jest to Nadzieja, która została przed nami wystawiona. Czy wszyscy otrzymamy nagrodę? Nie. Niektórzy się wycofają. „Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą [i trwają] ku pozyskaniu duszy [życia]” (Żyd. 10:39). Ci, którzy się cofają idą na Wtórą Śmierć. Dla takich nie pozostaje nic innego jak tylko wieczne zniszczenie. Zginą jak nierozumne zwierzęta – 2 Piotra 2:12.

Zostaliśmy wybawieni z Szeolu, czyli grobu. Bóg w późniejszym czasie wybawi także całą ludzkość i da im sposobność dojścia do znajomości Prawdy. Do tej pory tylko stosunkowo mała część ludzkości stała się uczestnikami Ducha Świętego. Jedynie spłodzeni z ducha mogą widzieć te obecnie oferowane rzeczy. Zatem „błogosławione oczy wasze, że widzą i uszy wasze, że słyszą. Jest to jedyna klasa, z którą Bóg obecnie się liczy – ci, którzy zostali spłodzeni z Ducha Świętego.

ZWYCIĘZCY I WIĘCEJ NIŻ ZWYCIĘZCY

Jednak jest różnica między spłodzonymi z Ducha Świętego. Robota każdego będzie doświadczona „jak przez ogień”. Apostoł mówi nam, że niektórzy będą budować ze złota, srebra i drogich kamieni Boskich obietnic. O innych zaś mówi, że będą budować z drewna, siana i słomy. Ta ostatnia klasa poniesie straty, ale oni sami będą zachowani „jak przez ogień” (1 Kor. 3:12-15). Ostatecznie jedynie ci z klasy Mądrych Panien, którzy wyrobią w sobie charakter na Pańskie podobieństwo, zostaną zaliczeni do „więcej niż zwycięzców”. Są to ci, którzy dobrowolnie wchodzą na drogę samoofiary tak, jak czynił to nasz Zbawiciel. Inni nie będą zaliczeni do „więcej niż zwycięzców”. „Kto zwycięży dam mu zwierzchność nad poganami.” Ci są więcej niż jedynie zwycięzcami – staną się oni Królewskim Kapłaństwem. Są oni tymi, którzy odziedziczą nieśmiertelność, tymi którzy, otrzymają najwyższy rodzaj błogosławieństwa.

W Obj. 7:4,9 zwrócono naszą uwagę na dwie klasy. W pierwszej klasie znajduje się po dwanaście tysięcy z każdego pokolenia izraelskiego – łącznie sto czterdzieści cztery tysiące. Są to ci, którzy „chodzą za Barankiem gdziekolwiek On idzie”. Są to też ci, którzy będą stać z Barankiem na górze Syjon i siedzieć z Nim na Jego Tronie. Ilu było godnych spośród różnych pokoleń Izraela podczas Pierwszego Adwentu, tylu też otrzymało spłodzenie z Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Jednak w cielesnym Izraelu nie została znaleziona pełna liczba. „Czego Izrael szukał, tego nie dostąpił; ale wybrani dostąpili a inni zatwardzeni są” – Rzym. 11:7.

Podczas Wieku Ewangelii Bóg kompletował klasę Wybranych, uzupełniając brakującą do ukończenia liczbę stu czterdzieści czterech tysięcy, wyznaczając każdemu, kto przychodził jedno z miejsc, które było już puste.

Apostoł mówi: „Bo nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć, bracia, tej tajemnicy, żebyście nie byli sami u siebie mądrymi, iż zatwardzenie z części przyszło na Izraela, pókiby nie weszła zupełność z pogan”. „Przyjdzie z Syonu Wybawiciel i odwróci niepobożność od Jakuba” (Rzym. 11:25,26). Wybawicielem jest Chrystus, Głowa i Kościół Jego ciało. Będzie On tym, który będzie błogosławił wszystkich, którzy staną się prawdziwymi Izraelitami.

Obraz z Objawienia 7:9 pokazuje nam Wielką Kompanię. Czytamy tam, że Jan widział wielki lud, z każdego narodu, plemienia, pokolenia i języka, nie liczbę wybraną czy określoną, ale taką, której żaden człowiek nie mógł zliczyć i której nikt nie zna. W doświadczeniach, jakie muszą oni przejść, pokazane jest, że muszą oni umyć swoje szaty w krwi Baranka i zamiast siedzieć na Tronie, będą stali przed nim. Otrzymają życie wieczne, ale nie nieśmiertelność. Jedynie klasa Maluczkiego Stadka, klasa Oblubienicy będzie posiadała nieśmiertelność. Będzie ona uznana za godną uniknięcia ucisku przychodzącego na świat. Utrzymają oni swoje szaty niesplamione przez świat. Jeżeli pojawia się plama bądź zmarszczka, to natychmiast udają się oni do Tronu Niebiańskiej Łaski i znajdują tam miłosierdzie, pomoc i oczyszczenie w każdym czasie potrzeby.

DWIE KLASY W KOŚCIELE

Tak więc, widzimy, że będą dwie klasy – Maluczkie Stadko i Wielką Kompanię. Wszyscy ci byli pokazani w typie pierworodnych Izraela, którzy byli oszczędzeni, bądź pominięci podczas nocy, kiedy Izrael opuszczał Egipt. Tak więc, wszyscy ci będą Kościołem Pierworodnych. Lecz tylko część z nich otrzyma Boską naturę jako Oblubienica Chrystusa, druga zaś część otrzyma życie wieczne podobne do tego, jakie mają aniołowie.

Pierwotnie jedynie Ojciec posiadał nieśmiertelność. Pierworodnym Ojca był Logos. On był Początkiem Stworzenia Bożego, Pierworodnym wszystkich stworzeń, przez którego

::R5372 : strona 382::

powstały wszystkie inne rzeczy. Św. Jan mówi nam, że „Na początku było Słowo [Logos], a ono Słowo [Logos] było u Boga, a Bogiem było ono Słowo [Logos]. Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez Niego nic się nie stało co się stało”. Stąd też rozumiemy, że aniołowie, księstwa i moce, cherubiny i serafiny, tak samo jak człowiek, były bezpośrednim stworzeniem Logosa, chociaż nie dzięki Jego własnej mocy.

Wszystkie rzeczy są z Ojca i wszystkie są przez Syna, a my w Nim. Pierwszy jest sam Jahwe w Boskiej naturze, drugi jest nasz Pan Jezus, a trzeci Kościół, Małżonka Barankowa, która również będzie w Boskiej naturze. Wielka Kompania będzie na poziomie duchowym, ponieważ była spłodzona z Ducha.

====================

— 15 grudnia 1913 r. —