Zmień język 

::R5342 : strona 328::

Znaczenie jedzenia ciała naszego Pana i picia Jego krwi

„Jeśli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie” – Jana 6:53

W tym rozdziale Pan przemawia do Żydów, którzy nie wierzyli w Niego, ale szemrali z przyczyny, iż powiedział im, że On był prawdziwym Chlebem z Nieba. Jego wyrażenie: „Jedzcie ciało moje i pijcie krew moją”, miało głębokie znaczenie, którego nikt nie mógł zrozumieć z wyjątkiem prawdziwych Izraelitów. I to jest jeszcze prawdą dzisiaj. Świat, kiedy Bóg będzie postępował z nimi w następnym Wieku przez Jezusa, będzie miał w rzeczywistości sposobność jedzenia Jego ciała – zastosowanie zasługi Jego ofiary; lecz nie będzie miał sposobności w udziale w Jego Kielichu – picie Jego krwi. Symbolicznie Kielich przedstawia ofiarowanie życia. Świat nie będzie miał udziału w cierpieniach Chrystusa, reprezentowanych w Kielichu.

Słowa naszego Pana obejmują przyjęcie propozycji Wieku Ewangelii. Można w wyniku tego osiągnąć życie i to więcej obficie, niż człowiek kiedykolwiek posiadał, lub mieć może. Możecie otrzymać dziedziczne życie – „życie samo w sobie”.

DWA ZBAWIENIA ZOBRAZOWANE

Jest różnica, jak my wierzymy, zachowana w Piśmie Świętym między chlebem, który symbolizuje Pańskie ciało, i winem, które symbolizuje Jego krew. Kościół, aby mógł być przyjęty w Panu, jako członkowie Jego uwielbionego Ciała, musi mieć dział w obydwu tych uczestnictwach. Bochenek chleba, jak Apostoł wyjaśnia, nie tylko symbolizuje nam, naszego Pana, jako Chleb Żywota konieczny dla nas, lecz także reprezentuje nam Jego członków, którzy mają być złamani, jak nasz Pan był złamany; a wino reprezentuje nie tylko Pańską krew, lecz także krew Kościoła – gdyż jesteśmy uczestnikami z Nim w Jego cierpieniach ofiary – 1 Kor. 10:16,17.

Przywilej uczestniczenia w Pańskim Kielichu nie jest dla świata. Świat nie będzie uczestniczyć w cierpieniach i w chwale, bo one się skończą, kiedy Kościół zostanie uwielbiony. Pan powiedział: „Pijcie z niego wszyscy” – wypijcie wszystko. Przeto widzimy, że nie będzie żadnego już picia dla świata. I ci, którzy są z klasy Kościoła dopełniają ostatków tego, co pozostało z ucisków Chrystusowych – Kol. 1:24.

„Ciało Syna Człowieczego” reprezentuje Restytucję ludzkich przywilejów, to jest środki do jej osiągnięcia i

::R5342 : strona 329::

przywrócenia człowiekowi życia, które on utracił – życie utracone w Adamie – życie ludzkie, ziemskie życie. To będzie dar Boży przez Chrystusa. Lecz dostarczenie tego Chleba nie będzie wystarczające. Świat będzie potrzebował jeść z tego chleba, by otrzymać pomoc od Pana, która dana im będzie przez Jego Królestwo. Jezus powiedział (Jana 6:51): „Jam ci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeśliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki”.

Z jednego punktu widzenia, można powiedzieć, że świat nie umarł. Oni utracili swoje prawa do życia, lecz Bóg uczynił takie zarządzenie przez Jezusa, że prawo to zostanie im przywrócone. Było utracone w Adamie, lecz zostanie przywrócone przez Chrystusa, wtórego Adama. Podczas sześciu tysięcy lat, świat znajduje się w stanie przymierania z głodu i w upadku. Lecz Bóg zamierzył ten Chleb dla nich na Wiek Tysiąclecia.

Nigdzie w Piśmie Świętym nie jest pokazane symbolicznie, aby świat był uczestnikiem krwi Chrystusa, ani też, aby miał mieć udział w Jego cierpieniach. Mało jest przedstawicieli, którzy uczestniczyliby w krwi. Jest to pokazane w 3 Księdze Mojżeszowej. Krew, którą kropiono po raz drugi na ubłagalni, była za wszystek lud, dla zaspokojenia Sprawiedliwości. To reprezentuje uwolnienie całej ludzkości od wyroku śmierci, dając wszystkim sposobność jedzenia Chleba a nie umieranie.

Z innego obrazu dowiadujemy się, że użycie krwi reprezentuje ludzkie przyjęcie Boskiego zarządzenia. W zapieczętowaniu Przymierza Zakonu (Prawa Mojżeszowego – przyp. tłum.), które były typem Nowego Przymierza, Mojżesz najpierw pokropił księgi Prawa, co reprezentowało zaspokojenie Sprawiedliwości. Potem tą samą krwią pokropił wszystek lud (Żyd. 9:19; 2 Moj. 24:8). Pokropienie ksiąg Prawa wymagało tylko kilka sekund, ale pokropienie ludu zajęło dłuższy czas.

Na początku Wieku Tysiąclecia – tak prędko, jak Kościół zostanie połączony z Głową poza zasłoną – krwią będzie się kropiło dla zaspokojenia Sprawiedliwości za świat. Wtedy Chrystus jako Pośrednik rozpocznie pracę dla wszystkich tych, którzy ją przyjmą. Ta praca jest symbolicznie przedstawiona w pokropieniu ludu krwią. W innych słowach, każdy członek rodu ludzkiego będzie uprzywilejowany do wejścia w Przymierze społeczności z Bogiem przez Pośrednika i przyjęcia warunków, które On będzie podtrzymywał podczas Tysiącletnich Rządów.

NAJBARDZIEJ ZNANY WARTOŚCIOWY POKARM I NAPÓJ

Jeśli oni zastosują się do wymagań Mesjańskiego Panowania, to przy końcu tego okresu dojdą do doskonałości i Chrystus przedstawi ich Ojcu, wszyscy, którzy wytrwają wiernie w próbie wtedy zastosowanej, będą przyjęci do zupełnej społeczności przymierza z Nim.

W kontekście naszego tekstu czytamy (Jana 6:54): „Kto je ciało moje a pije krew moją, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień”. Zdania naszego

::R5343 : strona 329::

Pana w wielu wypadkach są tak szerokie, ze obejmują nie tylko Maluczkie Stadko, ale i Wielką Kompanię, w tym jest pokazana wielka mądrość Boża. W powyższym wierszu Pan nie mówi: „Ma żywot wieczny” w nim; bo ci, którzy teraz uczynią Przymierze przy ofierze i stają się uczestnikami Kielicha, jak również Chleba, mogą niektórzy z nich nie osiągnąć dziedzictwa żywota – nieśmiertelności – lecz przejdą przez wielki ucisk i osiągną życie na niższym duchowym poziomie. Ci nie otrzymują dziedzictwa żywota, chociaż ono będzie wiecznym życiem. Ci, którzy osiągną nieśmiertelność będą mieli wieczne życie na najwyższym poziomie. Zaś ci z Wielkiej Kompanii, otrzymają wieczne życie, ale nie nieśmiertelność – nie życie samo w sobie.

Kiedy nasz Pan powiedział: „Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój” (Jana 6:55), my rozumiemy, że On miał na myśli, iż to oznacza najbardziej wartościowy pokarm i napój. Żaden inny chleb nie ma takiej wartości i żaden inny napój nie może być tak kosztowny, jak ten, przez które to uczestniczenie można osiągnąć chwałę, zaszczyt i nieśmiertelność – Boskiej natury, życie samo w sobie.

ANTYTYPICZNE PADANIE MANNY

Chlebem z Nieba było Pańskie ciało, które On złożył za żywot świata. Jezus wyjaśniając, powiada, że to było typicznie przedstawione przez mannę, która padała na pustyni. „ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki”. On także powiedział (Jana 12:24): „jeśliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeśliby obumarło, wielki pożytek przynosi”. I On wpadł do ziemi i umarł. A my stajemy się uczestnikami z Nim w Jego śmierci. My uczestniczymy w Jego cierpieniach i śmierci, w których świat nigdy nie będzie miał działu. Oni uczestniczą w Jego wyniku.

Cała praca Wieku Ewangelii, przygotowuje gotowy pokarm dla świata i, krew, którą będą pokropieni. Lecz Poselstwo naszego Pana w naszym tekście, nie było zamierzone dla świata, jak On sam mówi: „Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa niebiańskiego”.

Jest szczególna klasa, która mogła wiedzieć cośkolwiek o Tajemnicy Bożej przez wszystkie te dziewiętnaście stuleci – dwa tysiąclecia. Te sprawy były zakryje dla świata w ogóle. Lecz teraz my wierzymy, że czas jest, kiedy te sprawy zostaną udzielone światu, aby dowiedział się o błogosławieństwie, jakie Bóg ma dla nich. Pismo Święte mówi nam, że Tajemnica będzie odkryta podczas trąbienia siódmej trąby – która wydaje teraz głos. Podanie tych prawd do wiadomości zdaje się być tą padającą manną.

====================

— 1 listopada 1913 r. —