Zmień język 

::R5294 : strona 248::

„Duchów sprawiedliwych, którzy doszli do doskonałości”

„Ale przystąpiliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jerozolimy niebieskiej i do niezliczonych tysięcy aniołów, do ogólnego zgromadzenia Kościoła pierworodnych, którzy są spisani w niebie, do Boga, Sędziego wszystkich i do duchów sprawiedliwych [ludzi], którzy doszli do doskonałości” – Żyd. 12:22,23

Apostoł zwraca się tutaj do Kościoła i wskazuje na koniec, czyli zakończenie tego Wieku. Kontekst wskazuje, że przy końcu tego Wieku wszystko, co może być wstrząśnięte, zostanie wstrząśnięte – wszystkie zostanie wstrząśnięte, za wyjątkiem tego, co jest niewzruszone. A rzeczą niezachwianą jest Królestwo, które zostanie po tych wstrząsach ustanowione. Apostoł porównuje czas jego inauguracji do inauguracji Przymierza Zakonu na górze Synaj, gdy cały lud słyszał grzmoty i głosy trąb, i ujrzał błyskawice oraz dymiącą górę; kiedy Mojżesz „przystąpił do ciemnej mgły, w której był Bóg”; kiedy Mojżesz wszedł na górę. Wszystko to było typiczne – zapieczętowanie Przymierza Zakonu przez typicznego pośrednika, Mojżesza – 2 Moj. 20:18-22.

Antytypem jest to, do czego się zbliżamy – do czego Kościół dojdzie przy końcu tego Wieku. Nastąpi wtedy zamieszanie, nieporozumienia na świecie – grzmoty, błyskawice. I tak jak w typie, tak i w antytypie, ludzie będą zniechęceni, w wielkim strachu i ucisku. Przy końcu tego czasu ucisku zostanie zainaugurowane Nowe Przymierze. Pośrednikiem będzie Jezus Mesjasz, jako uwielbiona Głowa, i Kościół Jego Ciało.

Apostoł mówi (zob. tłumaczenie Diaglott), że zbliżamy się do Generalnego Zgromadzenia Kościoła Pierworodnych. Będzie w to włączony Chrystus, Głowa, i wszyscy wierni tego Wieku, z przeszłości i teraźniejszości. Będzie w to włączone Małe Stadko i Wielka Kompania; bo razem tworzą Kościół Pierworodnych, których imiona spisane są w Niebie. To zgromadzenie będzie miało miejsce po zebraniu całego Małego Stadka. Każdego dnia zbliżamy się coraz bliżej do tego czasu – nawet teraz już trochę wchodzimy w ten czas.

Apostoł mówi również, że zbliżamy się do miejsca, w którym „duchy sprawiedliwych” zostaną udoskonalone. Nie byłoby rozsądne przypuszczanie, że on najpierw wspominałby o całym Kościele Pierworodnych, a następnie wspominał którą z jego części. Stąd dochodzimy do wniosku, że to wyrażenie odnosi się do innej klasy. Nasze umysły szukając odpowiedzi, naturalnie pomyślały o Starożytnych Godnych – klasie, która tylko czeka, aż Kościół zostanie uwielbiony. To przyjdzie we właściwym miejscu i porządku. Tak więc, opowiadając o zgromadzeniu Kościoła Pierworodnych, św. Paweł mówił też o tej drugiej klasie – „o duchach sprawiedliwych, którzy doszli do doskonałości”. Ale jest jeszcze jeden powód, dla którego nie mógł to być Kościół, a byliby to Starożytni Godni – mianowicie, ani Kościół, ani Wielka Kompania nie „dojdą do doskonałości” ludzkiej. Warunkiem, na podstawie którego Kościół stał się

::R5295 : strona 249::

klasą duchową, jest porzucenie ludzkiej natury.

Ale jak mamy zastosować to wyrażenie do Starożytnych Godnych? Robimy to poprzez przestawienie kilku słów, a mianowicie: „Przychodzimy do doskonałych ludzi, którzy doszli do sprawiedliwości”. A Starożytni Godni byli sprawiedliwi, chociaż mieli cielesne niedoskonałości. Apostoł odniósł się do tej klasy i powiedział nam, że oni dostąpią lepszego zmartwychwstania, chociaż nie lepszego od Kościoła. Starożytni Godni otrzymają lepsze zmartwychwstanie, gdyż gdy wyjdą z grobów, będą w doskonałych ciałach. Na początku Restytucji będą doskonałymi ludźmi, gdyż byli sprawiedliwi w duchu.

Figura góry jest powszechnie używana w Piśmie Świętym na określenie królestwa. Góra Syjon przedstawia Królestwo Boże. Królestwo Syjonu obejmie całą ziemię. To Królestwo ma być wkrótce ustanowione. Jego ustanowienie jest tym, o czym mówi Apostoł. Królestwo jest również w figurze nazywane miastem; ale ściśle mówiąc, góra przedstawia naród, a miasto przedstawia rząd tego narodu. Ta figura jest dziś bardzo powszechna. Jeśli przeczytamy, że Berlin robi to i tamto, wiemy, że jest mowa o niemieckim rządzie; lub jeśli czytamy, że St. Petersburg robi to i tamto, przedstawia to rosyjski rząd; podobnie Waszyngton przedstawiałby rząd Stanów Zjednoczonych, a Londyn rząd brytyjski.

Nasz tekst odnosi się do świętego Królestwa Bożego. A potem, aby nie stracić tej myśli i dalej ją rozwijać, że Miasto przedstawia całe Królestwo, Apostoł mówi o Mieście Bożym jako Niebiańskiej Jerozolimie. W ten sposób przenosi on nasze umysły do myśli, że tak jak literalna Jerozolima była stolicą typicznego Królestwa Bożego, tak samo będzie z Nową Jerozolimą – wyższy Rząd – który będzie Królestwem Bożym panującym nad całą ziemią. Te różne obrazy są używane w taki sposób, aby pokazać nam antytyp ziemskiego królestwa Syjonu, Jerozolimy. Następnie postępuje dalej zgodnie z innymi stwierdzeniami, odnosząc się do prawych w duchu, którzy staną się doskonałymi. Ci byli sprawiedliwymi w duchu, a wtedy zostaną udoskonaleni dzięki lepszemu Zmartwychwstaniu, które obiecał Pan.

W łączności z tym mamy stwierdzenie: „I do niezliczonych tysięcy aniołów.” Sądzimy, że będą to duchowi aniołowie Boga, którzy mieli do czynienia z wieloma zakresami służby Bożej. Uważamy, że są to ci sami aniołowie, o których mówił nasz Pan, gdy powiedział, że wyzna nas przed Swoim Ojcem i przed Świętymi aniołami – tymi, którzy byli sługami świętych przez cały ten Wiek. Jest to bardzo dobre, że oni nas spotykają, i że zobaczą nasze wprowadzenie przed Ojca.

====================

— 15 sierpnia 1913 r. —