Zmień język 

::R5258 : strona 184::

Duchowy wzrok proporcjonalny do czystości serca

„[…] Oczyśćcie się wy, którzy nosicie naczynie Pańskie” – Iz. 52:11

NACZYNIAMI Pana w Przybytku, a także w Świątyni, były te naczynia, które były związane ze świętą służbą – na Dziedzińcu, w Świątyni Świętej i Świątyni Najświętszej. One składały się z widełek, kadzielnicy, popielnic, kubków, mis – różnych drogocennych naczyń. Te używane w Świątyni Świętej i Najświętszej były ze złota, a te używane na Dziedzińcu były z miedzi.

Jedynymi, którzy mogli w ogóle posługiwać się tymi naczyniami, była klasa poświęconych. Kapłani zajmowali się nimi w Świątyni Świętej i Najświętszej podczas pewnych części usług, a podczas mniej ważnych usług były one okrywane i niesione w rękach Lewitów. Tak więc naczyniami zajmowali się tylko kapłani i Lewici. One wymagały oczyszczenia przed użyciem, były więc myte. Każdy, kto je nosił, musiał zostać oczyszczony, typicznie obmyty z grzechu.

W antytypie nasz Pan jest wielkim Arcykapłanem. Najwierniejszymi z Jego naśladowców są ci, którzy w Bożych oczach są liczeni jako Kapłaństwo, będące teraz na próbie, która ma pokazać, czy będą oni stanowić Kapłanów w chwale. Jednak wszyscy, którzy poświęcili się, mają szatę Chrystusowej sprawiedliwości. Ktokolwiek nie jest w ten sposób odziany w sprawiedliwość Chrystusa, ktokolwiek nie jest w ten sposób usprawiedliwiony w oczach Bożych, nie może mieć udziału w obchodzeniu się świętymi rzeczami – drogocennymi prawdami.

Antytypiczne znaczenie Proroczego napomnienia w naszym tekście jest takie, że tak jak w typie Bóg wymagał, aby wszystko było czyste, tak też my musimy być czyści, o czystym sercu. „Błogosławieni czystego serca […].” W obecnym czasie nie mamy doskonałości ciała. Mówi się, że kiedy przyszliśmy do Chrystusa, ta niedoskonałość ciała została przykryta czystą, białą szatą, reprezentującą sprawiedliwość, zasługę Chrystusa. Musimy w Nim przebywać. Dopóki jesteśmy w ciele, musimy nosić szatę Chrystusowej sprawiedliwości, aby być czyści.

Co więcej, tak jak wymagano od kapłanów, aby utrzymywali swoje szaty w czystości, tak samo my jesteśmy napominani, aby usunąć wszelką nieczystość ciała i utrzymywać nasze szaty w czystości. Powiedziano nam, że Kościół będzie bez zmazy, i skazy (Efez. 5:26,27). A jeśli dziwimy się, jak to możliwe, to Pismo Święte pokazuje nam, jak to jest. Zostaliśmy oczyszczeni z grzechów przeszłości, gdy została nam podarowana szata, a to oznacza również zapewnienie ze strony Boga dalszego oczyszczania ze wszystkich naszych grzechów, które są nasze poprzez słabości, poprzez pokusy, poprzez nieuniknione niepowodzenia. Ale w tym postanowieniu nic nie wskazuje na oczyszczenie z rozmyślnych grzechów.

CZYSTOŚĆ SERCA NIEZBĘDNA

My, jako Nowe Stworzenia, nie możemy popełnić świadomego grzechu i nadal pozostać Nowym Stworzeniem; ponieważ Nowe Stworzenie reprezentuje umysł Chrystusa, który jest święty. Wszelkie słabości i niedoskonałości są przywiązane do ciała; a wszystko to jest przykryte szatą sprawiedliwości Chrystusowej. My zbliżamy się do Tronu Niebiańskiej Łaski i znajdujemy łaskę ku pomocy w każdej potrzebie.

Wydaje się, że kontekst wskazuje, że ten tekst ma zastosowanie do obecnych czasów. Miał on zastosowanie w czasach naszego Pana. On był święty, niewinny, niepokalany. Miał on zastosowanie do czasów Apostołów. Oni wszyscy musieli być czyści. Jeden, który był nieczysty, Judasz, sam poszedł na zniszczenie. Wierzymy, że on poszedł na Wtórą Śmierć, ponieważ nie wykorzystał danych mu sposobności.

Ponieważ Judasz mógł ponieść porażkę, to również my możemy ponieść porażkę – w większym lub mniejszym stopniu. Jak on został osunięty ze służby Bożej z powodu nieczystości serca, zamiłowania do pieniędzy, itp., tak samo my możemy być pewni, że wszyscy, którzy nie mają czystego serca, zostaną wykluczeni z tej służby. Tak jak nikt nie zostałby umieszczony w tej służbie, gdyby nie był czysty w sercu, tak samo, jeśli ktoś stanie się nieczysty, zostanie z niej usunięty.

Ilustruje to przypadek Ananiasza i Safiry, którzy zostali usunięci z przynależności do Kapłaństwa z powodu swojej miłości do pieniędzy oraz ich próby oszustwa.

::R5259 : strona 184::

Pamiętamy o tym również w przypadku Szymona Maga i innych wymienionych w Nowym Testamencie. Niektórzy mogą mieć splamione serce, a inni nie będą o tym wiedzieć. Jak podaje Pismo Święte, niektórzy mogą być wysoko cenieni przez ludzi, i niezbyt poważani w oczach Bożych. I mogą być tacy, którzy nie są zbyt szanowani przez ludzi, ale bardzo szanowani przez Boga. „[…] Świat nie zna nas, iż onego nie zna” – 1 Jana 3:1.

DZISIEJSI PRZECIWNICY SPRAWIEDLIWOŚCI

Niewątpliwie są tacy, którzy zajmując kazalnice mogą uznawać sami siebie za prawdziwych sług Boga, i jako tacy być uznawani przez innych, którzy nie czczą Jego Słowa. Powiedziano nam, że niektórzy ze sług Szatana są uważani za sług Boga (2 Kor. 11:13-15; Obj. 2:2; Obj. 3:9). Niektórzy z nich przyznają, że nie mają wiary, ani wcale nie mają Boga. Niektórzy z nich mówią, że Bóg jest po prostu bogiem natury. A jeszcze inni mówią, że wierzą w Boga, ale nie wierzą w Pismo Święte.

Nie możemy przypuszczać, że tacy noszą naczynia Domu Pańskiego w jakimkolwiek znaczeniu tego słowa. Prawdopodobnie oni nigdy nie nosili tych naczyń. A może oni to robili, a potem popadli w błąd, całkowicie wyszli z Dziedzińca i stali się wrogami krzyża Chrystusa (Filip. 3:18). Apostoł mówi o takich, którzy w nieprawości zatrzymują (gr. katecho) Prawdę. W tym wersecie słowo zatrzymują nie zostało użyte w znaczeniu zachowywania Prawdy, ale jej uciskania – Rzym. 1:18.

W innym Liście Apostoł mówi o takich, którzy opowiadali Chrystusa dla sporu (Filip. 1:15,16); ale w żaden sposób on nie odnosi się tutaj do tych, którzy noszą naczynia Domu Pańskiego. Wydaje się, że on odnosi się do tych, którzy nie znali Chrystusa, ale mimo to zwracali uwagę na fakt, że Chrystus jest; że oni słyszeli, jak ktoś wysunął takie twierdzenie – że Chrystus jest – tak jak są dzisiaj tacy, którzy w mniejszym lub większym stopniu zwracają uwagę na pewne zarysy Prawdy. Nie myślelibyśmy, że ci w jakimkolwiek znaczeniu tego słowa noszą naczynia Domu Pańskiego, ale raczej, że oni są przeciwnikami.

Fragment, z którego wzięto nasz werset, zdaje się wskazywać, że ci, którzy noszą naczynia Domu Pańskiego, mieliby w obecnym czasie szczególną siłę i wpływ. Jest to pokazane w stwierdzeniu: „O, jako piękne są na górach nogi tego, co pocieszne rzeczy zwiastuje, i opowiada pokój; tego, co zwiastuje dobre, i opowiada zbawienie, a mówi do Syonu: Bóg twój króluje!” (Iz. 52:7). Wydaje się, że ma to zastosowanie do obecnego czasu w tym sensie, że nigdy wcześniej tak nie było; albowiem czas panowania Królestwa praktycznie jest już tutaj, czas tego Poselstwa Boga jest bliski. Wierzymy, że Królestwo Boże jest w trakcie ustanawiania, a gromadzenie świętych jest teraz na ukończeniu. Wraz ze skompletowaniem tej klasy nastąpi inauguracja Królestwa.

Kontekst pokazuje również, że zbliża się czas, kiedy to Poselstwo będzie głoszone wszelkiemu stworzeniu. Wierzymy, że to wypełnia się już nawet teraz. Wielu widzi Restytucję wszystkich rzeczy i chwalebny wynik Boskiego Planu. Wszyscy, którzy chcą być w ten sposób zaangażowani w ogłaszanie tego Poselstwa, są napominani, aby byli czyści.

::R5259 : strona 185::

CZYŚCI W SERCU CELEM PRZECIWNIKA

Pismo Święte wszędzie zwraca uwagę na to, że na świecie działają niekorzystne wpływy, dążące do skalania ludu Bożego. Oczywiście, wszyscy poprzez słabości naszego własnego ciała mamy wystarczającą ilość pokus, ale możemy je przezwyciężyć. Pismo Święte mówi jednak, że to nie wszystko, z czym oni muszą walczyć. Istnieją upadłe anioły, które działają poprzez okultystyczne wpływy i są zdeterminowane, aby zbezcześcić zwłaszcza klasę świętych. One są zdecydowane zbezcześcić wszystkich.

Im czystsza osoba, tym pewniej stanie się ona celem. Zauważcie, że nakrapiane ptaki są lepszym trofeum dla myśliwego niż pozostałe. W ten sposób wszyscy, którzy noszą naczynia Domu Pańskiego, są specjalnymi celami dla ognistych strzał Onego Złego. Musimy więc walczyć ze światem, ciałem i Przeciwnikiem. Ci, którzy są w dobrym stanie serca, czystego serca, gorliwi jako Pańskie dzieci, czuwają, aby ich szaty były czyste. Jeśli nie będą czuwać, to z pewnością splamią swoje szaty. Szatan szczególnie stara się, by ich dotknąć; i wiemy, że cokolwiek on się dotknie, to jest już skalane. Kogokolwiek dotknie On Zły, ten dozna pewnej szkody. A taka jednostka jest w pewnym stopniu winna, zanim zostanie dotknięta.

Sugestia jest taka, że w jakimkolwiek stopniu ktoś staje się skalany, nieczysty, w takiej proporcji on nie byłby zdolny do powierzenia mu naczyń Domu Pańskiego. Być może wszyscy z ludu Bożego mogą powiedzieć z własnego doświadczenia, że coś wiedzą o tym, co to oznacza. Niewątpliwie jest to doświadczeniem wszystkich Pańskich dzieci, że proporcjonalnie do czystości ich serca, ich duchowy wzrok jest jasny. I w miarę jak oddalają się od tej czystości, w takiej proporcji będą mieli coraz mniej sposobności do służby – do noszenia naczyń Prawdy.

====================

— 15 czerwca 1913 r. —