R5239-151 Prawne i rzeczywiste unieważnienie grzechu

Zmień język 

::R5239 : strona 151::

Prawne i rzeczywiste unieważnienie grzechu

PONIEWAŻ cała rasa Adama była w nim, w czasie, gdy on został skazany, została wraz z nim potępiona; i przez sześć tysięcy lat, które upłynęły od tego czasu, z powodu słabości, ułomności, grzechu, nie była w stanie wyzwolić się spod tego Boskiego potępienia. Bóg zapewnił Odkupiciela właśnie w tym celu, aby z ludzkości znieść karę śmierci, wydaną z powodu nieposłuszeństwa Adama, aby jak potępienie przeszło na wszystkich z powodu nieposłuszeństwa jednego, tak samo usprawiedliwienie do życia mogło przyjść na wszystkich z powodu posłuszeństwa jednego – Rzym. 5:18,19.

Przeszło osiemnaście stuleci temu nasz Pan złożył cenę Okupu za życie człowieka. W międzyczasie Kościół został powołany spośród ludzkości i pozwolono mu stać się współuczestnikami z Nim w Jego ofiarniczej śmierci, aby potem mogli uczestniczyć w Jego chwale. Kiedy ostatni członek przejdzie poza zasłonę, a wielki Arcykapłan zostanie skompletowany – Jezus Głową i Kościół Jego Ciałem – wtedy Chrystus przedstawi Swoją zasługę za grzechy całego świata. Boska Sprawiedliwość przyjmie tę zasługę. Wraz z tą akceptacją grzechy całego świata zostaną zniesione w

::R5240 : strona 151::

sensie prawnym, podobnie jak grzechy Kościoła obecnie. Kiedy wchodzimy w ustanowioną przez Boga relację z Panem, nie ma potępienia nas, którzy jesteśmy w Chrystusie Jezusie – Rzym. 8:1.

Przy końcu Wieku Ewangelii, kiedy cena Okupu zostanie zastosowana za świat i zostanie przyjęta przez Ojca, cały świat zostanie złożony w ręce Jezusa Chrystusa. Następnie, przez Chrystusa jako Pośrednika, wejdzie w życie Nowe Przymierze, którego warunki i zarządzenia zostaną otworzone dla całej ludzkości – gdyż będzie ono zawierać błogosławieństwa dla wszystkich.

Niemniej jednak ludzie będą mieli coś do zrobienia, aby skorzystać z błogosławieństw tego Przymierza. Ponieważ zawarcie tego Przymierza należy do Boga, tak więc podczas tysiącletniego panowania Chrystusa, częścią ludzkości będzie przyjęcie jego warunków i poprzez spełnianie jego wymagań dojście do harmonii z Bogiem. Stopniowo wszyscy ci z ludzkości, którzy będą tego chcieli, dojdą do poziomu życia wiecznego, ale ci, którzy odmówią dostosowania się, umrą Wtórą Śmiercią.

Z tego punktu zapatrywania widzimy, że pełne dokonanie dzieła antytypicznego Dnia Pojednania zajmie całe tysiąc lat panowania Chrystusa – doprowadzając całą ludzkość do jedności z Bogiem. Dzieło Pojednania obejmuje zadośćuczynienie Sprawiedliwości, nie tylko na początku Wieku Tysiąclecia, ale przez całe Tysiąclecie. Jest to widoczne w typie inauguracji Przymierza Zakonu. Mojżesz pokropił krwią najpierw tablice Prawa, a następnie cały lud. Ponieważ dzieło pokropienia ludzi było zadaniem, które niewątpliwie zajęło dużo czasu, tak antytypiczne pokropienie ludzkości zajmie wiele lat.

NADCHODZĄCE UREGULOWANIE SPRAW GRZECHU

Odpowiedź na pytanie: Czy ludzkość wyjdzie z grobów wolna od potępienia? zależy w dużej mierze od punktu zapatrywania. Oni powstaną wolni od Boskiego potępienia, ponieważ całe potępienie, jakie spadło na nich poprzez dziedziczenie, zostanie zaspokojone przez cenę Okupu zapłaconego przez Chrystusa za Adama i całą jego rasę. A za grzechy inne niż dziedziczne, dojdzie do ich regulacji – przy końcu Wieku Ewangelii. Pismo Święte wskazuje, że od obecnego pokolenia Bóg będzie domagał się całej krwi sprawiedliwych, przelanej od czasu Abla do chwili obecnej. A zatem za dobrowolny grzech będzie zadośćuczynienie w czasie wielkiego ucisku, jakiego nigdy nie było odkąd istniały narody, nawet do tego czasu – Dan. 12:1; Mat. 24:21.

Typ tego ucisku jest widoczny w tym, który przyszedł na naród żydowski przy końcu Wieku Żydowskiego (Mat. 23:34-36). W Objawieniu znajdujemy ilustrację tego nadchodzącego zadośćuczynienia za popełnione niesprawiedliwości. Czytamy: „[…] Dokądże, Panie święty i prawdziwy! nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad tymi, którzy mieszkają na ziemi? I dane są każdemu z nich szaty białe, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze na mały czas, ażby się dopełnił poczet spółsług ich i braci ich, którzy mają być pobici, jako i oni” (Obj. 6:10,11). Ten Dzień Pomsty zbliża się do drzwi Chrześcijaństwa.

Z tego wszystkiego jasno wynika, że Boska Sprawiedliwość nie zamierza całkowicie zakończyć korektę obrachunków, dopóki nie zostanie, że tak powiem, zapełniona księga Sprawiedliwości. Od tego

::R5240 : strona 152::

momentu, każdy będzie odpowiedzialny za słabości i skazy swojego własnego postępowania – Jer. 31:29,30.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ WEDŁUG ZDOLNOŚCI

Ludzkość nie będzie odpowiedzialna za naruszenie doskonałych standardów, ale każdy będzie odpowiadał proporcjonalnie do swojej własnej wiedzy i zdolności. W czasie Tysiąclecia, reguła będzie taka, jaka byłaby obecnie uważana za sprawiedliwą w dobrze uregulowanej rodzinie. Silniejsze dziecko jest obciążone większym ciężarem do noszenia. Tak będzie w nadchodzącym Wieku. Każdy będzie odpowiedzialny za to, co może unieść. On nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności za doskonałość i skazany za niemożność jej osiągnięcia, ale zostanie osądzony na podstawie swoich zdolności.

W ciągu tysiąca lat każdy indywidualnie uczyni postęp w takim stopniu, w jakim będzie starał się przestrzegać przepisów Królestwa. Zanim jednak będzie mógł to zrobić, on musi wejść w Nowe Przymierze i formalnie zdecydować, aby być tym, który będzie chciał wypełniać wymagania wielkiego Króla i Jego Asystentów. Jeśli on tego nie zrobi, zostanie uznany za wyjętego spod prawa, i w wieku stu lat zostanie zniszczony jako grzesznik (Iz. 65:20). Jego słabości nie będą uważane za grzech, za wyjątkiem zasady, że wszelka niedoskonałość jest grzechem. Ale nikt nie będzie ponosił odpowiedzialności za więcej, niż jest w stanie uczynić, ani nie będzie skazany za coś, czego nie jest w stanie wykonać.

W Tysiącletnim Królestwie ludzkość nie będzie traktowana indywidualnie, jak to było z Kościołem tego Wieku, ale zbiorowo, jak to było z narodem żydowskim. Indywidualna więź z Ojcem nie będzie możliwa aż do końca tysiąca lat – dopóki Mesjasz nie usunie wszelkiej niedoskonałości i nie podniesie ludzkości z grzechu i stanu śmierci do doskonałości jako ludzkich istot. Następnie On przekaże Królestwo Ojcu i nie będzie już dłużej stał między ludzkością a Boską Sprawiedliwością – 1 Kor. 15:24.

Pismo Święte pokazuje jednak, że zanim Niebiański Ojciec przyjmie odrodzoną rasę ludzkości, On da im bardzo krytyczną próbę, dozwalając różnym cudownie zwodzącym wpływom rozprzestrzenić się szeroko po świecie. Te wpływy pochodzą od tego, o którym jest powiedziane: „[…] smok wielki, wąż on starodawny, którego zowią dyjabłem i szatanem […]”. Do tego czasu każdy będzie wiedział, co jest dobre, a co złe. Dlatego próbą będzie ustalenie, czy ci, którzy znają dobro, będą czynić źle. W rezultacie Pan wypróbuje ich, tak samo jak On uczynił Ojcu Adamowi i Matce Ewie, aby zademonstrować, czy oni są wobec Niego tak wierni, jak powinni być – Obj. 20:7-10.

Ci, którzy nie przejdą żadnej próby posłuszeństwa, zostaną uznani za niegodnych życia wiecznego i zostaną zniszczeni. Ci, którzy okażą się godnymi życia wiecznego, otrzymają je. O tym czasie Apostoł Paweł mówi: „[…] i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych” (Rzym. 8:21). Wszyscy członkowie wzdychającej ludzkości, którzy będą posłuszni, zostaną uwolnieni od grzechu i stanu śmierci do pełnej wolności synów Bożych – jaką cieszył się Adam przed swoim upadkiem. Oni będą posiadać wiedzę, której mu zabrakło, i przejdą zwycięsko próbę, której on nie przeszedł.

====================

— 15 maja 1913 r. —