R4823-157 „Kościół pierworodnych”

Zmień język 

::R4823 : strona 157::

„Kościół pierworodnych”

„Na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach” – Żyd. 12:22,23

Kościół Pierworodnych nie powinien być mylony z Kościołem Pierwszego Zmartwychwstania. Słowo „pierwszy” w wyrażeniu pierwsze zmartwychwstanie oznacza lepszy, ważniejszy. Pierwsze Zmartwychwstanie obejmuje jedynie Pana i Jego Kościół, „który jest ciałem Jego”, czyli innymi słowy klasę Oblubienicy. Zaś w owym chwalebnym Kościele Pierworodnych znajdują się wszyscy, którzy zostali spłodzeni z ducha. Ci, którzy mają posiąść duchową naturę, mieli rozwijać się przez cały Wiek Ewangelii, zanim łaska zostanie udostępniona światu. Kościół Pierworodnych obejmuje wszystkich, którzy wchodzą w związek przymierza z Bogiem, zanim Nowe Przymierze wejdzie w życie. Niektórzy będą mieli udział (o niższym jednak znaczeniu niż Kościół) we wprowadzaniu wraz z „najwyższym kapłanem wyznania naszego” Nowego Przymierza. Wszyscy oni będą mieli pewien udział wraz z Nim w udzielaniu błogosławieństw Nowego Przymierza wszystkim narodom ziemi – najpierw Izraelowi, a następnie wszystkim narodom.

„PRZYSTĄPILIŚCIE DO GÓRY SYJON (…) JERUZALEM NIEBIESKIEGO”

Kościół Pierworodnych jest proroczo zobrazowany w Starym Testamencie przy okazji święta Paschy (ominięcia). Tej nocy, której zabijani byli wszyscy pierworodni Egiptu, pierworodni Izraela byli omijani. Unikali oni śmierci dzięki krwi na odrzwiach ich domów oraz dzięki temu, że mieli udział w spożywaniu baranka wewnątrz domów. Wiemy, że następnie wszyscy pierworodni z Izraela zostali wymienieni na pokolenie Lewiego i że plemię to zostało rozdzielone na dwie części – klasę kapłańską oraz inną klasę służebną. Pierwsi byli nazywani kapłanami, a drudzy Lewitami, choć oczywiście wszyscy byli Lewitami. Obydwie te klasy były obrazem na Kościół Wieku Ewangelii.

„Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego (…) na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych” (Żyd. 12:22,23). Rozumiemy, że sformułowanie przystąpiliście oznacza coś, do czego właśnie przystępujemy, co jest dopiero w zasięgu pola widzenia. Niektórzy już to osiągnęli. Nasz Pan dotarł już do celu. Również niektórzy z pierworodnych osiągnęli już metę. Jednak niektórzy z nas jeszcze do niej nie dotarli. Zbliżamy się jednak do niej. Wszyscy przystąpiliśmy do władzy oraz do naszego miejsca w Bożym Planie – zakończenia Wieku Ewangelii. Po nim nastąpi „czas uciśnienia”, którym zakończy się obecny Wiek, co zobrazowane jest w drżeniu góry Synaj. Następnie zaś, w tym samym kontekście, czytamy, że przystępujemy do „niezliczonej liczby aniołów”.

Apostoł wydaje się przedstawiać nam tutaj chwałę przyszłości. Nie tylko że zobaczymy naszego niebiańskiego Ojca i naszego niebiańskiego Pana, ale także zostaniemy wprowadzeni na uroczyste zebranie Kościoła Pierworodnych, przed obecność niezliczonych rzesz aniołów. Są to ci aniołowie, którzy zataczają obóz wokół tych, którzy boją się Pana, i wybawiają ich (Ps. 34:8). To oni są posyłani, by usługiwać tym, co mają odziedziczyć zbawienie (Żyd. 1:14). Są oni przy nas, by doglądać naszych spraw, a częścią naszej radości na duchowym poziomie będzie poznanie ich osobiście. Gdyby Apostoł ich nie wymienił, uznalibyśmy to za dziwne, gdyż wymienia on to, do czego się zbliżamy.

Tak więc widzimy, że Kościół Pierworodnych obejmuje zarówno „wielki lud”, jak i mniej liczne grono Kapłanów. Tak jak Lewici nie mieli udziału w ziemi, tak też nie tylko „Maluczkie Stadko”, ale również „wielki lud”, klasa usługująca, towarzyszki Oblubienicy nie mają udziału w ziemskim dziedzictwie, lecz będą mieli swój dział w dziedzictwie niebiańskim.

====================

— 15 maja 1911 —