R2026-203 „Żałował Pan”

Zmień język

::R2026 : strona 203::

„ŻAŁOWAŁ PAN”

„WIDZĄC PAN, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było, po wszystkie dni; żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi i bolał w sercu Swym i rzekł: wygładzę człowieka, któregom stworzył, z oblicza ziemi, od człowieka aż do bydlęcia” – 1 Moj. 6:5-7

Zachodzi pytanie: Jeżeli Bóg jest wszystko wiedzący, jeżeli zna koniec na początku, to jak mógł żałować Swego sposobu postępowania w stworzeniu człowieka?

Słowo „żałować” według Webstera oznacza: „Zmienić zdanie lub sposób postępowania z powodu żałowania lub niezadowolenia z tego, co się stało”. Pytaniem tedy jest: Czy Bóg zmienił Swe zdanie (plan), albo Swój sposób postępowania? Twierdzimy, że wiedząc koniec na początku, Boskie zdanie nie mogło ulec zmianie, stąd może to oznaczać tylko zmianę sposobu postępowania. To znaczy, że Bóg zmienił Swój sposób postępowania z człowiekiem z powodu ludzkich niegodziwości, które zasmucały Go; lecz On nie potrzebował zmienić Swego zdania, czyli planów, bo plany te od samego początku rozeznawały złe i degradujące skłonności grzechu i przygotowały (w zamyśle, czyli w umyśle) Baranka Bożego – „zabitego jeszcze przed założeniem świata”; jako okup – Obj. 13:8; 17:8.

Dla ograniczonych naszych umysłów jest to trudnym do zrozumienia, ponieważ dla nas zmiana sposobu postępowania zwykle oznacza także zmianę zdania lub planów, z powodu naszej krótkowzroczności. Pojąć Wszechwiedzę i Wszechmoc jest tak trudnym jak pojąć wieczność lub bezgraniczność przestrzeni. Lecz czego żaden zrozumieć w zupełności nie może, my jako dziatki Boże, możemy przynajmniej dostrzegać wiarą, kierowaną Boskim objawieniem. Tym, których oczy zostały pomazane maścią (Obj. 3:18), prorocze orzeczenia Słowa Bożego, tak w Starym jak i w Nowym Testamencie, w swych wypełnieniach już dostrzeganych, są dostatecznym dowodem, że Bóg wie koniec na początku i że On nie zmienia Swego oryginalnego zamysłu (Mal. 3:6; Iz. 14:27). Plany Boże były doskonałe zanim jeszcze zaczęły być wykonywane; przeto wszelkie zmiany Boskiego sposobu postępowania dopełniają Jego pierwotnych zamysłów, które przewidziały te zmiany.

Ci, co rozeznają stopniowy rozwój pierwotnego planu Bożego, widzą wyraźnie, że owe zmiany w Jego postępowaniu, czyli obchodzeniu się z ludźmi, jak one przejawiają się w wiekach Żydowskim, Ewangelicznym i w Tysiącleciu, wcale nie dowodzą zmian Jego zdania, czyli planu, chociaż tak są przez wielu mylnie rozumiane. Pytaniem, więc jest: Czemu tedy jest to tak wyrażone jakoby miało oznaczać, że ponieważ serce Boże zostało zasmucone ludzką bezbożnością, Jego zdanie jak i Jego działalność uległy zmianie? Odpowiadamy, że sprawa ta wyrażona jest w taki sposób, aby „przeciętnemu” czytelnikowi dostarczyć informacji, tyle ile on może zrozumieć, o Boskich powodach do tej zmiany. Bóg był wielce zasmucony szybkim postępem człowieka do nieprawości; że zamiast obrzydzić sobie ten grzeszny, upadły stan i szukać ulgi od Boga on staczał się

::R2027 : strona 203::

z upodobaniem do coraz większej degradacji i Bóg według Swego pierwotnego zamysłu, zmienił Swój sposób postępowania z człowiekiem i zakończył ten wiek zupełnym wygładzeniem tych, którzy okazali się niegodnymi; a uczynił to, aby ich wielka nieprawość nie przeszkadzała w dalszym rozwijaniu się Jego planu*. Podobnie, gdy Bóg mówił o wschodzeniu i zachodzeniu słońca, nie mówił tego, dlatego iż nie wiedział, że to obroty ziemi a nie słońca powodują dzień i noc, ale dlatego że On mówił do ludzi stosownie do ich pojęcia.

* Pod ścisłą dyscypliną Tysiąclecia ci, którzy nie będą nawet próbować prawości, będą zmuszeni dostosować się do niej i zakosztować jej przewagi nad grzechem i jej skutkami, tak że nie będzie żadnego usprawiedliwienia dla niepowodzenia w wyborze życia i życia wiecznego.

Naonczas było i dotąd jest niemożliwym dla upadłego człowieka cielesnego jasno ocenić i zrozumieć te sprawy; a Boskim sposobem zdaje się być raczej udowodnić człowiekowi Wszechwiedzę, jak i Sprawiedliwość i Miłość Stwórcy, aniżeli mówić mu o tym.

====================

— 1 września 1896 r. —