Zmień język

::R1901 : strona 277::

Plan wieków

Piękna wizja chwały przykuła mój zachwycony wzrok.
Ekscytuje moje serce radością i napełnia moje usta uwielbieniem.
Moja dusza tak czekała na tę wizję; wiedziałem, że musi się pojawić,
Gdy wiara ogląda Bożą dobroć w świetle, które czyni wszystkie rzeczy nowymi.

Szukałem więc skarbu wierząc, że jeszcze go znajdę
I że Bóg w swojej nieskończonej łasce otworzy moje oczy, tak ślepe,
By zobaczyć prawdę w jej wielkości, taką świeżą, zroszoną kroplami łaski
I błyszczącą w chwale, która bije z miejsca świętego.
Znać Jego miłość, przekazywać wiedzę w jej długości, głębokości i wysokości,
Z szerokością niezmierzoną dla człowieka i siłą, której nie pokona grzech.

Pan ma czas przewidziany na spełnienie pragnień naszych serc
I nadchodzi godzina w jego „słusznym czasie”, gdy ukróci męczące wyczekiwanie.
Więc stoję na mojej wieży w brzasku lepszego dnia
I czekam tam na wizję, która zgodnie z obietnicą nie będzie opóźniona.
Widziałem Boski plan wieków na tablicach prawdy uczyniony prostym,
I miłość, którą nas umiłował oraz Jego plan odzyskania ludzkiej miłości.

Naprawdę ta scena była błogosławiona, przekroczyła me najszlachetniejsze myśli.
Z mym kubkiem opływającym, zawołałem, „Co Bóg uczynił!”
W przeszłości miałem przebłyski tego, czym może być jego wielka miłość,
Lecz scena ta miała tak wiele cieni, że zdawała się ogromną zagadką.
Ludzkie wierzenia i fałszywe nauk stworzyły zasłonę na moich oczach,
A prawda Boża wyglądała ponuro, ukryta w ten sposób;

Jednak teraz jest to radość i zadowolenie, „radość wielka” zwiastowana!
I nawet jeśli miałbym tysiąc języków, mógłbym każdy zająć
Opowiadaniem jego ludowi i wołaniem do jego świętych umiłowanych,
By przyszli patrzeć na wizję, z której usunięto cienie,
By śledzili za palcem wskazującym miłość, w świetle świętego oleju,
Boży plan odkupienia świata od grzechu i wszystkich jego zawirowań.

Och, taka wizja na pewno stłumi wszystkie ich wątpliwości i lęki,
A taki jasny brzask obietnicy usunie spadające łzy nocy.
Wtedy przyjdźcie pielgrzymi do strażnicy wysokiej i spokojnej,
I patrzcie na tę zachwycającą wizję przyswajając sobie tę błogosławioną scenę,
Aż prawda Boża, tak potężna, pokruszy łańcuch każdego jeńca
I szczęście utracone w Edenie przywróci ludzkości.
F. G. BURROUGHS.

====================

— 1 grudnia 1895 r. —