Zmień język

::R1437 : strona 252::

Wszyscy w Adamie i wszyscy w Chrystusie

„Albowiem jak wszyscy w Adamie umierają, tak też wszyscy w Chrystusie zostaną ożywieni. Ale każdy [ci w Chrystusie, aby zostali ożywieni, otrzymają życie] w swoim rzędzie [gronie, czy też grupie], Chrystus jako pierwiastek [Głowa – Jezus; ciało – wierny »Kościół, który jest jego ciałem«], a potem ci, co są Chrystusowi w [podczas] jego obecności” [greckie parousia] – 1 Kor. 15:22,23.

Skorygowaliśmy powyżej tłumaczenie fragmentu, który często jest nadużywany, aby udowadniać wieczne zbawienie wszystkich ludzi bez względu na to, czy przyjmą oni Chrystusa jako swojego Odkupiciela i Króla, czy nie. Jednak w tłumaczeniu podanym powyżej, ten fragment jest w doskonałej zgodności z resztą Biblii, która wszędzie oświadcza, iż „kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota” – 1 Jana 5:12; Jana 3:36.

Ale poza świadectwem innych wersetów Pisma Świętego, zwracamy uwagę na fakt, że grecki tekst potwierdza powyższe tłumaczenie i że żaden inny pogląd na werset 22 (1 Kor. 15:22) nie da się pogodzić z kontekstem, czyli wersetami 1 Kor. 15:23,24. Zwróćcie uwagę, że wyrażenie „ale każdy w swoim rzędzie” odnosi się do wszystkich, którzy mają zostać ożywieni. Następnie zauważcie, że tylko dwie grupy są określone. Główna z nich jest wymieniona jako pierwsza i obejmuje Odkupiciela oraz wszystkich zwycięzców Wieku Ewangelii, którzy mają obecnie społeczność w „jego cierpieniach” – „jego śmierci” – i którzy zostaną uznani za godnych udziału w „jego zmartwychwstaniu”, zmartwychwstaniu do nieśmiertelnej chwały boskiej

::R1437 : strona 253::

natury (por. 2 Piotra 1:4; Filip. 3:10,11). Druga grupa zawiera w szczególności „tych, którzy są Chrystusowi w [czasie] jego obecności”. A te dwa grupy są „wszystkimi” z wersetu 22 (1 Kor. 15:22), którzy mają zostać ożywieni w Chrystusie. Czy język może być jaśniejszy niż to, że nikt nie ma zostać ożywiony (w pełnym, zupełnym znaczeniu, w jakim używane jest słowo „żywy”) z wyjątkiem tych, którzy w obecnym wieku stają się Oblubienicą Odkupiciela lub w następnym wieku staną się Jego dziećmi – spłodzeni przez wiarę i rozwinięci przez posłuszeństwo?

Dla wielu ludzi trudność w zrozumieniu tego fragmentu wynika z tego, że nigdy nie dostrzegli pełnego znaczenia słów życie i zostać ożywionym w Piśmie Świętym. Cały świat jest uznawany za już będący martwy – ponieważ znajduje się pod wyrokiem śmierci przez Adama – i jeśli oni nie jedzą (przyswajać sobie wiarą) ciała (poświęconego człowieczeństwa) Syna Człowieczego, to nie mają żadnego życia ani nie mogą mieć żadnego życia. I ci, którzy tak „jedzą”, mówi się, że przechodzą teraz ze śmierci do żywota, w sposób przypisany; jednak rzeczywiste ożywienie takich, tak jak jest powiedziane w naszym tekście, nastąpi w poranku Zmartwychwstania. I tak samo będzie ze światem w ogólności podczas Tysiąclecia: kiedy ludzie obudzą się ze snu śmierci, będą nadal nieusprawiedliwieni, potępieni, martwi. Ale oni zostaną przebudzeni przez wielkiego Odkupiciela po to, aby każdy mógł skorzystać z oferty życia wiecznego, pod warunkiem stania się Chrystusowym, zaakceptowaniem jego dzieła łaski dokonanego na ich rzecz w przeszłości oraz jego przepisów dotyczących ich przyszłości. W ten sposób oni mogą „jeść” jego ciało – przyswajać sobie jego zasługę i otrzymywać przez to jego siłę i życie. Oni zostaną uznani lub poczytani za żyjących od momentu, w którym zaczną „jeść”, ale nie zostaną ożywieni, nie staną się doskonali, aż do końca Tysiącletniego wieku prób i testowania.

====================

— 15 sierpnia 1892 r. —