Zmień język 

::R0933 : strona 5::

uczciwość najlepszą strategią

Jest to bardzo powszechne przysłowie, powszechnie uznawane za słuszne. I jest słuszne, jeśli weźmiemy pod uwagę ostateczne konsekwencje, ale jeśli weźmiemy pod uwagę bezpośrednie skutki, nie zawsze jest to prawdą. Powszechnie jednak brane są pod uwagę doraźne skutki, dlatego też ludzie światowi, którzy rzadko wybiegają myślami daleko poza teraźniejszość, często decydują się na nieuczciwe postępowanie.

Dziwne jest jednak to, że ostateczne konsekwencje nie zawsze są brane pod uwagę nawet przez niektóre poświęcone dzieci Boże, które niemal nieświadomie czasami postępują nieuczciwie, uważając to za najlepszą strategię ze względu na bezpośrednie skutki. Ani przez chwilę nie wierzymy, że jakikolwiek szczery chrześcijanin postąpiłby świadomie i celowo nieuczciwie, a jednak konieczne jest, abyśmy w tym punkcie szczególnie mieli się na baczności. Istnieje wiele sposobów działania nieuczciwego, zwodniczego, oprócz spraw biznesowych, w których chodzi o dolary i centy. Nieuczciwe postępowanie z prawdą jest tak samo godne nagany jak postępowanie z dolarami i centami. Wydaje się jednak, że wielu staje przed wielką pokusą, aby to zrobić. Zwykle wynika to z poszukiwania uznania i pragnienia bycia dobrze postrzeganym, a jest to wielką przeszkodą w prawdziwym postępie w poznaniu prawdy. Kiedy kilka osób spotyka się na badanie Biblii, kusiciel często szepcze do tego czy owego ucha: Oto miejsce, w którym można zdobyć laury w egzegezie biblijnej. Teraz wyraź swoją opinię i trzymaj się jej. Nie pozwól, aby ten nieznaczący młodszy brat lub siostra zmienili twój sposób myślenia i wykazali, że jesteś gorszy. Jeśli nawet zostaniesz w dyskusji przyciśnięty do muru, nie przyznawaj się do tego, zatuszuj to kilkoma entuzjastycznymi wyrażeniami, aby odwrócić uwagę od rzeczywistej kwestii sporu, a tym samym sprawić, by twój wątpliwy pogląd wydawał się przynajmniej bardziej prawdopodobny.

Dla niektórych pokusa to sprawa bardzo poważna, bo jeszcze zanim zdążą coś rozpoznać jako pokusę lub usłyszeć głos sumienia przeciw niej, już jej ulegają, a kilka powtórzeń tego samego postępowania wkrótce przechodzi w nawyk. W ten sposób błędne idee stają się stereotypowe i żadne rozumowanie, nawet dobitne i biblijne, nie może ich zmienić. Bariery samooszukiwania się uniemożliwiają rozwój. Być może szybko się rozwinęliśmy, zanim ustanowiliśmy te bariery, ale dalszy wzrost w zablokowanym w ten sposób kierunku jest niemożliwy.

To nie jest duch zdolny do nauki, pokorny, dziecinny, który daje się prowadzić krok po kroku wąską drogą. Wąska droga jest zbyt wąska, by zmieścić pychę i próżną chwałę. Każde dziecko Boże powinno z nimi walczyć, zwłaszcza gdy badanie samego siebie ujawnia odziedziczoną lub nabytą tendencję w tym kierunku.

Pomijając względy osobiste, wpływ takiego nieuczciwego obchodzenia się z prawdą Bożą jest niebezpieczny dla innych. Niektórzy szybko rozpoznają samolubną zasadę, która chełpi się prawdą, i zaczną tracić zaufanie do chrześcijańskiego charakteru i integralności błądzącego brata lub siostry, podczas gdy inni będą zdezorientowani i blokowani w wysiłkach zrozumienia prawdy. Niewielu ma wyostrzone zdolności postrzegania, większości trzeba pomagać, a nie przeszkadzać.

„Niech święci stoją na straży i czuwają,
  Powstają tysiące wrogów.
Zastępy grzechu mocno naciskają,
  By świętych pozbawić nagrody.

„O! czuwaj, walcz, w modlitwach trwaj.
  W bitwie się nigdy nie poddawaj.
Podejmuj ją śmiało każdego dnia,
  O pomoc Bożą także błagaj”.

====================

— Maj 1887 r. —