Zmień język 

::R0298 : strona 8::

Praktyczne głoszenie kazań

Jest to zarzucane, że praktyczne głoszenie kazań jest właściwym rodzajem wygłaszania kazań, kiedy proroctwo nie jest praktyczne. Czy to jest prawda? Nie, nie jest to prawda. Przez niektórych wygłaszanie o Dziesięciu Przykazaniach, społecznych cnót, życzliwych i moralnych obowiązkach może być nazwane praktycznym głoszeniem kazań, ale nie jest tak w chrześcijańskim znaczeniu tego słowa. Najbardziej pomyślne wygłaszanie jest to kazanie o krzyżu, w którym chlubił się Paweł, i o koronie, na którą czekał. Dwa przyjścia są jak bieguny, dookoła których kręcą się ciała niebieskie obowiązków – silne podstawy, na których odpoczywa moralność nowego człowieka. Wiara jest w ścisłym związku z krzyżem, podstawą boskiej litości, i poza miłością do Boga, który pierwszy nas umiłował, wnosi do serca i życia wierzących owoce sprawiedliwości. Nadzieja czeka z niecierpliwością na krzyż, Królestwo, i obietnice dziedzictwa. By nas uwrażliwić na próby i obowiązki w życiu, i uczynić nas zwycięskimi ponad wszystkich naszych duchowych przeciwników. To jest praktyczna religia. Doktryna jest korzeniem, podstawą i motywem praktyki, i w całej gamie teologii, nie ma bardziej praktycznej doktryny jak wtóre przyjście – nie, nie ma ani jednej. Rzucam wyzwanie byś mi pokazał służbę, który nie jest ani w jeden, ani w drugi sposób bodźcem.

Przeczytajmy i przemyślmy następujące teksty z Biblii: jest to bodźcem by czekać cierpliwie 1 Tes. 1:10, na boską nadzieję Tyt. 2:13, na polepszenie we wszystkich rzeczach Filip. 4:5, by modlić się, aby być policzony za świętych i stanąć przed Synem Człowieczym Łuk. 21:36, o długo-cierpiącą cierpliwość Jak. 5:8, o niebieskie zrozumienie Łuk.21:34, o wytrwałość zamiast prześladowań 1 Piotra 1:7, o pobożność i świętą rozmowę 2 Piotra 3:11,12, jest to pobudka do sumiennego wygłaszania kazań 2 Tym. 4:1-3, by walczyć dobrą bojem wiary

2 Tym. 4:7, 8 dla szacunku i pobożnego strachu Żyd. 12:26-28, dla trzeźwości i czuwania w modlitwie 1 Piotra 4:7. To jest praktyczne głoszenie kazań, ale jeśli wygłaszasz o tych obowiązkach bez Przyjścia, to co jest ich głównym bodźcem i siłą, jeśli spytasz ludzi o cegłę bez dawania im źdźbła słomy – ciśnienie jest wzięte z silnika i pociąg się zatrzymuje – Messiah`s Herald.

Jeśli wiara w przyjście pana ma tyle mocy by modelować i wpływać na dziecko Boże, co za nieopisana moc i wpływ powinna wywoływać wiarę, że Przyszedł – jest teraz obecny jako duchowa istota – “żniwo” rozwija się pod jego nadzorem jako głównym żniwiarzem, i zgromadzanie dojrzałej pszenicy jest także w toku, i wkrótce się zakończy, i sprawiedliwi będą uczynieni by świecić jako Słońce w Królestwie ich Ojca – pytamy więc, jaki skutek powinna mieć na nas ta prawda o separatorze i uświęcającej mocy? Jakie wygłaszanie kazań może być tak potężne?

====================

— Lipiec i sierpień 1881 r. —