Zmień język 

::R0013 : strona 6::

KREW CHRYSTUSOWA

Im bardziej oświeceni jesteśmy w odniesieniu do Boskiego planu wieków, tym pełniej możemy zrozumieć wspaniałą miłość Boga objawioną darze, jakim był Jezus Chrystus. Bóg nie czyni niczego bez powodu i tylko wtedy, gdy rozumiemy ten powód, możemy właściwie oceniać to, co On czyni. Tak więc, gdy rozumiemy dlaczego On przelał Jego krew i jakiego rodzaju rezultaty to przyniosło, wtedy zbliżamy się do właściwej oceny krwi Chrystusowej.

Człowiek przez nieposłuszeństwo nie tylko stał się grzesznikiem, ale także stracił swoje życie. Tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat (w którym wszyscy zgrzeszyli), a przez grzech, śmierć, tak i śmierć przeszła na wszystkich ludzi (Rzym. 5:12). Gdyby człowiek pozostał w tym stanie, to Boski cel stworzenia człowieka, który ostatecznie ma osiągnąć Jego podobieństwo, okazałby się porażką.

Ponieważ nie było prawa, które mogłoby dać życie, to wydaje się, że nic mniejszego niż śmierć Chrystusa nie mogło umieścić człowieka tam, gdzie będzie mógł starać się o wyższe życia.

Powiedział On o sobie: „Oto ciało moje, które oddaję za żywot świata.” Poza tym, my byliśmy jeszcze nieporadni, gdy Chrystus we właściwym czasie umarł w imieniu bezbożnych. A nawet za sprawiedliwego mało kto podejmie się umrzeć, wszakże za dobrego może ktoś odważyłby się ponieść śmierć. Lecz zaleca Bóg miłość swoją ku nam, że gdy jeszcze byliśmy grzesznymi, Chrystus za nas umarł. Daleko tedy WIĘCEJ, mając teraz usprawiedliwienie przez Jego krew, będziemy przez Niego zbawieni od gniewu (Rzym. 5:6-9). Tak więc Paweł mógł powiedzieć: „Pilnujcież tedy samych siebie i wszystkiej trzody, w której was Duch Święty postanowił biskupami, abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew” (Dz. Ap. 20:28). Ludzie byli sprzedani pod grzech, ale wykupieni za drogą cenę. „Azaż nie wiecie, iż ciało wasze jest kościołem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga? a nie jesteście sami swoi; albowiemeście drogo kupieni. Wysławiajcież tedy Boga w ciele waszym i w duchu waszym, które są Boże” (1 Kor. 6:19,20).

Słowa kupiony, odkupiony i wykupiony wydają się być używane w tym samym sensie, a używając tych terminów przypominamy sobie często, że nie należymy już do siebie, ale należymy do jedynego, który ma prawo przewodzić i wymagać bezwzględnego posłuszeństwa; ale jako Ten, który was powołał, święty jest, i wy bądźcie świętymi we wszelkiem obcowaniu, dlatego że napisano: Świętymi bądźcie, iżem Ja jest święty. A ponieważ Ojcem nazywacie tego, który bez braku osób każdego sądzi według uczynku, patrzcież, abyście w bojaźni czas pielgrzymowania waszego trawili, wiedząc, iż nie skazitelnemi rzeczami, srebrem albo złotem, wykupieni jesteście, ale drogą krwią, jako baranka niewinnego i niepokalanego, Chrystusa – 1 Piotra 1:15-19.

Żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu: i uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi – Obj. 5:9,10.

A ktobykolwiek między wami chciał być pierwszym, niech będzie sługą waszym. Jako i Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służył, i aby dał duszę swą na okup za wielu – Mat. 20:27,28.

Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego – 1 Tym. 2:6.

Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie! będę skażeniem twojem – Oz. 13:14.

Ale to nie wszystko. Mamy jeszcze to drogocenne zaproszenie: „Przyjdźcież teraz, a rozpierajmy się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą” (Iz. 1:18). Jeźlibyśmy wyznali grzechy nasze, wiernyć jest Bóg i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości – 1 Jana 1:9.

Jeźlibyśmy rzekli, iż społeczność mamy z nim, a w ciemności chodzimy, kłamiemy, a nie czynimy prawdy. A jeźli w światłości chodzimy, jako on jest w światłości, społeczność mamy między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu – 1 Jana 6:7.

Szczególnym faktem jest, że jeśli na szkarłatny lub ciemnoczerwony przedmiot patrzymy przez czerwone szkło w świetle, to przedmiot ten będzie wyglądać na biały; tak więc, chociaż nasze grzechy są szkarłatne lub ciemnoczerwone, to kiedy przyjdziemy tam, gdzie Bóg spojrzy na nie przez krew Chrystusa, to one będą uznane jako białe. Chociaż nie posiadamy naszej własnej sprawiedliwości, to nasza wiara jest nam przypisywana za sprawiedliwość. Przetoż pamiętajcie, że wy niekiedy będąc Poganami w ciele, […] iżeście byli naonczas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraelskiej i obcymi od umów obietnicy, nadziei nie mający i bez Boga [bezbożni] na świecie. Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzyście niekiedy byli dalekimi, staliście się bliskimi przez krew Chrystusową – Efez. 2:11-13.

Ale Chrystus przyszedłszy, najwyższy kapłan przyszłych dóbr, przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie tego budynku; ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew swoję wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie. Albowiem jeźli krew wołów i kozłów, i popiół jałowicy pokrapiający splugawione poświęca ku oczyszczeniu ciała: jakoż daleko więcej krew Chrystusowa, który przez Ducha wiecznego samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumienie wasze od uczynków martwych ku służeniu Bogu żywemu? – Żyd. 9:11-14.

Przeto z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed oblicznością jego, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu. Lecz teraz bez zakonu sprawiedliwość Boża objawiona jest, mająca świadectwo z zakonu i z proroków; sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jezusa Chrystusa ku wszystkim i na wszystkie wierzące; boć różności nie masz. Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej. A bywają usprawiedliwieni darmo z łaski jego przez odkupienie, które się stało w Chrystusie Jezusie. Którego Bóg wystawił ubłaganiem przez wiarę we krwi jego, ku okazaniu sprawiedliwości swojej przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości Bożej, ku okazaniu sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary Jezusowej. Gdzież tedy jest chluba? Odrzucona jest. Przez któryż zakon? Czyli uczynków? Nie, ale przez zakon wiary – Rzym. 3:20.

====================

— Lipiec 1879 r. —