Zmień język 

::R0010 : strona 3::

OSOBISTY POWRÓT CHRYSTUSA

AUTORSTWA LUTERAŃSKIEGO DUCHOWNEGO

Próba udowodnienia, że Syn Człowieczy rzeczywiście i osobiście powróci na ten świat, może wydawać się całkowicie zbyteczna. Jest to doktryna, którą powszechnie wyznają ortodoksyjni Chrześcijanie; a jednocześnie, nie ma chyba innego artykułu wiary Chrześcijańskiej, który byłby traktowany w sposób równie chłodny i nieokreślony. Niewielu ludzi traktuje go jako rzeczywistość. Niewielu ludzi uważa ją jako skuteczną prawdę. Ludzie mu nie zaprzeczają, ale też nie czują tego. Oni tak bardzo zaabsorbowali swoje umysły wyimaginowanym, symbolicznym przyjściem Zbawiciela, w opatrznościach, w Jego Duchu, w Jego Słowie, i w Jego Kościele, że Jego jedyne rzeczywiste przyjście stało się niemal archaizmem – martwą literą.

Nie dociera już do serc i sumień poprzez swoją przebudzającą i majestatyczną moc. My mówimy o tym, i śpiewamy o tym; ale nie jest przez nas skutecznie przyjmowana. Jest w naszym credo wyznaniowym, ale nie można powiedzieć, że jest częścią naszej wiary. Jeśli w ogóle o tym rozmyślamy, to z bardzo dużym dystansem. Dlatego traktując tę sprawę z właściwą uwagą, powinniśmy przemyśleć nasze stanowisko i dołożyć starań, aby określić naszą postawę w odniesieniu do tej wielkiej doktryny.

Jeśli nieświadomie powtarzaliśmy sobie, że „Odwłacza Pan mój z przyjściem swoim”, to teraz nadszedł czas

::R0010 : strona 4::

by się przebudzić, aby ten dzień nie przyszedł na nas znienacka. Chrystus mówi nam: „Czuwajcie tedy, ponieważ nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie.” „A on dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy.” „Albowiem jak sidło przypadnie na wszystkich, którzy mieszkają na obliczu wszystkiej ziemi.” I pośród straszliwych ruin społeczeństwa naszych czasów, jesteśmy najbardziej uroczyście napominani, abyśmy wejrzeli w głąb naszych serc i trzymali się blisko wskazówek naszego Pana.

====================

— Lipiec 1879 r. —