Zmień język 

::R5913 : strona 189::

INSPIRUJĄCA OBIETNICA NASZEGO PANA

„[…] Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota” – Obj.2:10 

TO są słowa naszego uwielbionego Pana, podane Św. Janowi Objawicielowi na wyspie Patmos. Ta zachwycająca zachęta została udzielona Kościołowi, czyli tym wszystkim, którzy zawarli specjalną umowę, specjalne przymierze z Panem. Zaproszenie, aby obecnie cierpieć z Jezusem, abyśmy mogli z Nim królować, zakłada osiągnięcie członkostwa w Jego Ciele. Członkowie tego Ciała są Jego uczniami, zostali zaproszeni aby postępować Jego śladami.

::R5914 : strona 189::

Wymaga to od nich, aby trwali w wierze, która na początku doprowadziła ich do poświęcenia. Mają trwać w tym stanie, w sławie czy w niesławie, aby tylko iść za swym Wodzem, „gdziekolwiek idzie”. Nie powinni słabnąć przed końcem tej drogi. Świat, ciało i przeciwnik będą się starać, aby ich zniechęcić i zawrócić z tej drogi – będą pobudzać ich do myślenia, że to powołanie, które otrzymali, jest czymś nieuchwytnym, niemożliwym do osiągnięcia.

Wiernym sługą jest ten, kto okaże się godnym zaufania swego Pana, na którym można zawsze polegać. Codziennie mamy okazje dowodzić naszej wierności lub też naszej niewierności. „Pan Bóg doświadcza was”. Doświadcza nas, czy jesteśmy godni – aby zobaczyć, czy miłujemy Go więcej aniżeli siebie, czy ufamy Mu na tyle, że odłożymy na bok wszystko inne, aby tylko zdobyć wielką nagrodę, którą dla nas przygotował. Doświadcza nas, aby zobaczyć, czy postępujemy jedynie pod wpływem chwilowego impulsu i czy staramy się uchwycić tę wspaniałą rzecz, tę Koronę Żywota, nie dbając, ile to ma nas kosztować.

W jednej ze Swoich przypowieści nasz Pan opisał takich, którzy nie są wystarczająco wierni zasadom sprawiedliwości, aby się ostać, kiedy zaczyna wschodzić słońce prześladowań. Obrażają się i usychają. Słowo wierność szczególnie oznacza lojalność, oznacza również, że jest się pełnym wiary. Dzieci Boże mają być pełne wiary, którym Bóg może zawierzyć – tacy dowodzą, że są godni Jego całkowitego zaufania.

Tym, którzy będą zupełnie wierni aż do końca biegu, Pan powie: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Nad małem byłeś wierny, nad wielem cię postanowię; wnijdź do radości pana twego”. Tacy otrzymają „koronę żywota”. Ich wierność musi być wypróbowana i dowiedziona aż do śmierci. To nie oznacza jedynie, że mają umrzeć w wyniku poświęcenia się Panu, albowiem takich, którzy umrą w taki sposób, będą dwie klasy. Maluczkie Stadko, które umrze jako ofiara i Wielkie Grono, które umrze przez „zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on Dzień Pana Jezusa”.

Zatem słowa naszego tekstu: „aż do śmierci” oznaczają wierność, która trwa, aż do czasu, gdy ofiara zakończy się śmiercią, wiernością gotową ponieść śmierć w każdej chwili, która doprowadzi do spełnienia się Przymierza Ofiary.

NIEZWIĘDŁA KORONA ŻYWOTA

W odniesieniu do otrzymania Korony uważamy, że oznacza ona wielki zaszczyt. W dawnych czasach na igrzyskach olimpijskich wręczane były korony, składające się zwykle z liści laurowych. Podobnie zwycięzcy na polach bitew otrzymywali korony z liści laurowych. Laur był wiecznie zielonym krzewem lub drzewem i symbolizował coś trwałego. Apostoł użył tej ilustracji, aby pokazać wielką chwałę, którą zdobędzie wierny Kościół. Wielka Nagroda ma być mu wręczona. To teraz trwa powołanie i każdy powinien upewnić się, że jego powołanie i wybór są pewne – 2 Piotra 1:10,11.

Każdy, kto zwycięży, otrzyma Koronę Żywota. Nie będzie to korona, która wkrótce zwiędnie, ani taka, która przetrwa tylko parę lat, ale korona życia wiecznego. Co więcej, Pan pokazuje, że ta korona życia wiecznego będzie koroną wyższego życia – życia na najwyższym poziomie. Ci, którzy dojdą do Restytucji w Wieku Tysiąclecia, będą żyć na ludzkim poziomie. Aniołowie będą żyć wiecznie na duchowym poziomie, ale ta Korona Życia dana „więcej niż zwycięzcom” będzie najdoskonalszą formą życia duchowego – nieśmiertelnością znacznie przewyższającą wszystkie inne poziomy życia, jako szczególna nagroda za zwycięstwo w tym biegu. „Także bieżcie, abyście otrzymali”. Meta jest blisko!

Biegnij ma duszo zdecydowana,
Tam, gdzie powinność twa świetlana;
Wokół ciebie dziś piekło pustyni,
A Jordan wzbiera i niepokój czyni.
Czyż ziemia po tej stronie Jordanu,
Twego pierworództwa nie błogosławi w Panu?
Biegnij i w Chanaanie swym szukaj wytchnienia,
I wejdź do odpocznienia.

====================

— 15 czerwca 1916 r. —